به گزارش خبرگزاري "مهر " فيلم هاي بايكوت ( محسن مخملباف ) ناخدا خورشيد ( ناصر تقوايي ) سرب ( مسعود كيميايي ) بوي كافر عطر ياس ( بهمن فرمان آرا ) سفر به چزابه ( رسول ملاقلي پور ) ارتفاع پست ( ابراهيم حاتمي كيا) زير پوست شهر (رخشان بني اعتماد ) بماني ( داريوش مهرجويي ) عينك دودي ( محمد حسين لطيفي ) فرش باد ( كمال تبريزي ) با زير نويس ژاپني در اين جشنواره از سوي سوزو ايچي ياما (دبير جشنواره توكيو فيلمكس ) و با همكاري سفارت ايران در توكيو از 15 تا 24 خرداد ماه سال جاري ( 4 الي 13ژوئن )نمايش داده مي شوند.
همچنين دو فيلم عينك دودي و فرش باد را بخش خصوصي به اين جشنواره ارايه داده و نيز با توجه به اين كه كپي آرشيوي فيلم هاي بماني و زير پوست شهر به كتابخانه فوكوئوكا فروخته شده ، به صورت اماني در اختيار جشنواره قرار گرفته است.
براساس گزارش روابط عمومي بنياد سينمايي فارابي در بخشي از مراسم افتتاحيه جشنواره كه روز جمعه با حضور مقامات و دست اندركاران سينماي ژاپن و هنرمندان سينماي ايران از جمله بهمن فرمان آرا ، رسول ملاقلي پور ، ابراهيم حاتمي كيا ، رضا كيانيان ، فاطمه معتمد آريا و گلاب آدينه انجام شد، آقاي عليرضا رضا داد مدير عامل بنياد سينمايي فارابي به ايراد سخنراني پرداخت .
رضا داد در اين سخنراني پس از ابراز خرسندي از حضور سينماي ايران در ژاپن و قدرداني از برگزار كنندگان جشنواره گفت: خداي خالق جهانيان مردمان گوناگون و سرزمين هاي مختلف آفريده است اما درميان انسانها گوهري از خود به امانت گذاشته است كه همانا عشق و علاقه ، مهر و محبت و دلبستگي به زيبايي است . اين امانت در ساحت هاي گوناگون خود را مي نماياند و اين خود نمايي ها گاه به آيين هاي گوناگون و حتي فرقه ها و مذاهب مختلف تبديل شده و مي شود و در اين ميان برخي اقوام به يكديگر شبيه تر شده اند به دليل آن كه جنس مهرورزي آنان به پديده ها به يكديگر نزديك تر است. فرهنگ غني ژاپن و ايران از اين دسته اند ما درايران با فيلم هاي ژاپني احساس نزدكي و موانست مي كنيم و احتمالا مردم ژاپن نيز همين نسبت را به فيلم هاي ايراني دارند.
آنچه هنوز اين نظريه را كاملا اثبات نكرده است ارتباط كم ميان سينماي ايران و ژاپن است و اين آيين ها مي تواند اين ارتباطات را وسيع تر ، غني تر و پربارتر و موثرتر نمايد.
وي در ادامه با اشاره به روند جهاني سازي گفت: ملت هايي كه جهاني شدن را براي خود تهديدي تلقي كردند آنچه داشتند از دست دادند و امروز مي توان گفت: سهم كسي از خود را در جهان جديد مي توانند به عنوان يادگارهاي خود شناسايي كنند.
اما ملت هاي ديگري نيز در دهه اخير كوشيدند و نهراسيدند . جهاني شدن را نه تهديد ، بلكه فرصت تلقي كردند . اينان با همه توان خود تلاش كردند كه سهم خود را در اين پهنه جديد بيشتر كنند و هرملتي با آنچه داشته است توانسته است نشانه هاي بيشتر از خود به يادگار بگذارد . نشانه هايي كه آيندگان آنها را خواهند شناخت و به پشتيبان خود كه ما باشيم درود خواهند فرستاد.
رضاداد ايران و ژاپن را كشورهايي بر شمرد كه در عرصه هنر جهان جديد نامدارخواهند و افزود: هركدام از ما توانسته ايم بخشي از فرهنگ مشرق زمين را در سينماي جهان ماندگار كنيم . تاريخ سينماي جهان معاصر هر زمان كه ببي نام اين دو كشور نوشته شود، گويي هنوز نوشته نشده است . تبديل به فرصت مهمترين معجزه سينما در دو كشور آسيايي با فاصله اي بسيار دور از يكديگر و اما با آرمانها و اميدهايي بسيار نزديك به يكديگر بوده و هست .
وي همچنين فيلم هاي حاضر در اين جشنواره را بخشي كوچكي از سينماي پربار ايران دانست و افزود: هنوز هم تهديدها زياد است و هم فرصت ها و بر سينما گران دو كشور است كه اين تهديدها را به فرصت تبديل كنند و رنگ هاي ديگري از خود در جهان جديد به يادگار بگارند. رنگ هايي كه آيندگان آن را خوب بشناسند و به آن افتخار كنند.
نظر شما