به گزارش خبرگزاری مهر، دیسک های فشرده در گذشته ای نه چندان دور برای پخش موسیقی، ثبت تصاویر، نمایش ویدیو و بازی های رایانه ای مورد استفاده قرار می گرفته اند و تقریبا یکی از مهمترین ابزارهای انتقال اطلاعات به شمار می رفته اند. اما امروزه با پیشرفت تجهیزات الکترونیکی این صفحه درخشان و رنگارنگ به قطعه ای کم مصرف و رو به فراموشی تبدیل شده است.
دیسکهای فشرده یا CD ها برای اولین بار در 30 سال پیش و در تاریخ 8 مارچ 1979 به صنعت ارتباطات و الکترونیک وارد شد. با این حال این دیسکها به سرعت به بازارهای مصرف وارد نشد و برای تبدیل شدن به ابزاری استاندارد توسط شرکتهای سونی و فیلیپس مورد بررسی قرار گرفت.
در سال 1982 اولین استفاده تجاری از دیسکهای فشرده در پخش آلبوم موسیقی انجام گرفت. این دیسک توسط شرکت سونی و به همراه اولین دستگاه پخش موسیقی وارد بازار شد. با ارائه این دستگاه و از سال 1983 سی دی ها به کاربران شناسانده شده و به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفتند.
به تدریج و با روی کار آمدن سیستم های دی وی دی و بلو-ری استفاده از سی دی ها با محدودیت مواجه شد به طوری که با وجود تجهیزاتی مانند فلش مموری ها و کارتهای حافظه، افراد انگشت شماری وجود دارند که همچنان دیسکها را مورد استفاده قرار می دهند.
بر اساس گزارش گیزمودو، با وجود تغییرات تکنولوژیکی طی سی ساله گذشته از عمر سی دی ها و حتی در صورتی که این ابزار مسیری رو به زوال را در پیش گرفته باشند، تاثیر حضور آنها در جهان تکنولوژی بسیار قوی تر از آن خواهد بود که به راحتی فراموش شده و به خاطره ای تاریخی تبدیل شود.
نظر شما