گسترش نفوذ فرهنگ ايران در گرو اهداي جايزه

به گزارش خبرنگار تجسمي خبرگزاري " مهر" ، فكر اهداي جايزه جهاني هنر و نيايش از سال 1379 مطرح شد . متولي اهداي اين جايزه بنياد آفرينش هاي فرهنگي نياوران است . البته اهداي آن تحت حمايت كامل مادي و معنوي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي صورت مي گيرد .
برگزار كنندگان اين جايزه معتقدند كه ردپاي نيايش و موضوع معنويت در همه آثار و شاخه هاي  هنري دنيا همچون رقص هاي آئيني و نمايشي ، نقاشي ، موسيقي و … وجود دارد . همچنين آثاري نيز در زمينه نمايشنامه ، داستان ، شعر ، موسيقي ، عكس و سينما ، توسط هنرمندان برجسته و مطرح جهان خلق شده كه عنوان نيايش و دعا بر آنها اطلاق شده است . اين آثار از عناصر مختلف وام مي گيرند تا ارتباط معنوي را نشان دهد ، استفاده از رنگ ، نور ، شكل  ، آواها و نواها از مواردي هستند كه صورتهاي معنوي را در هر اثري شكل مي دهند .
اهداي اين جايزه هنر و نيايش نام گرفته است  زيرا نيايش واژه اي داراي معنا و مفهوم معنويت است و  در برگيرنده بار تصويري و نوشتاري براي خلق آثاري معنا دار نيز هست . از سوي ديگر، در قريب به اتفاق آثار هنري با هر مكتب و سبك رايجي ، مي توان نمونه هايي از آثار هنري نيايشي يافت.
بنا به گزارش خبرنگار تجسمي خبرگزاري "مهر" ، براي اهداي جايزه جهاني هنر و نيايش تحت حمايت كامل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي ، برنامه ريزي ها و كارهاي اجرائي لازم  با تشكيل دو شوراي برنامه ريزي و اجرايي كه شوراي برنامه ريزي وظيفه تدوين برنامه هاي محتوايي و شوراي اجرايي وظيفه تدوين راهكارهاي اجرايي براي تحقق برنامه هاي مدون شوراي برنامه ريزي را بر عهده دارد انجام مي شود . در ضمن، دبير اجـرايي اين جايزه  با زير مجموعه اي از واحـد ها و كميته هاي اداري و عملياتي به عنوان بازوي اجرايي جايزه و دبيران بخش ها با مجموعه هيات علمي و زير مجموعه اي از كميته هاي انتخاب ، داوري و پژوهش به عنوان تدوين كنندگان شرايط و مقررات و نحوه شركت و داوري جايزه ياد شده زيرنظر رئيس ستاد برگزاري فعاليت مي كنند . 
برپائي و اهداي اين جايزه به منظور مطرح شدن رويكرد هاي رسمي ايران در حوزه فرهنگ و هنر در سطحي جهاني و ترويج آن با توجه به ايجاد انگيزه دريافت جايزه اي كلان دربين حرفه اي هاي هنر صورت گرفته است . 
به گزارش " مهر" ، در همين رابطه ، دبير اجرائي اين جايزه معتقد است كه فكر برگزاري چنين طرحي ، برآيند همجواري دو وضعيت ويژه است . يكي وضعيت بيروني يا جهاني و ديگري وضعيت دروني يا ملي . در حقيقت ، هم زماني و هم پوشاني اين دو وضعيت ، در چند ساله اخير ، باعث شكل گيري چنين انديشه اي شده است .
وي عقيده دارد ، در وضعيت هاي ديگر ، چه قبل از آن و چه پس از اين، شايد چنين فكري عملي نمي شد . يعني شرايط مهيا نبود ، فقط در همين زمان اين فكر ، قابليت باروري و شكل گيري را داشت . وضعيت بيروني و جهاني ، هماني است كه عنوان "جهاني شدن"  به خود گرفته است . فكر برگزاري اين طرح از زماني شكل گرفت كه انديشه هاي جهاني شدن ، آرام آرام منتشر مي شد و مرزهاي اذهان جهانيان را در مي نورديد . طبيعي است كه ما نيز به عنوان يك ملت فرهيخته و صاحب انديشه هاي جهاني و يك كشور با تاريخ و تمدن و هنر ، لاجرم بايد به اين پديده آخرين دهه قرن بيستم مي انديشيديم و لااقل در عرصه هنر و فرهنگ و براي تعامل با آن ، فكري مي كرديم . به همين دليل مرحله كنوني تاريخ جهان يكي از مهمترين و حساس ترين مراحل تاريخي است كه قطعاً در هيچ دوره اي ، لااقل در قرون اخير ، مرحله اي مشابه نداشته است .
وي در ادامه معتقد است كافي است به ميزان و كيفيت استفاده نسل جوان در سرتاسر جهان از رايانه و اينترنت، اندكي توجه كنيم تا دريابيم كه نسل جوان دنياي پيشرفته ، با تفاوت هايي كه بيشتر زمينه فرهنگي دارد تا علمي، حركت مي كنند . انديشه برگزاري جايزه جهاني هنر و نيايش ، از يك سو، محصول يك حركت فكري در چگونگي تعامل با چنين وضعيتي بود . و از سوي ديگر، حاصل وضعيت دروني و يا ملي كه در جاي خود بسيار مهم است و البته داراي مولفه ها و ويژگيهاي متفاوت كه در درجه اول زمينه ساز ايجاد نوعي نگاه بيروني و جهاني در بين اهل هنر كشورهاي مختلف است . به عبارتي انديشه اهداي اين جايزه حاصل سعي در  شكستن هر نوع حصاري كه هنر و هنرمندان هر كشوري را در مداري بسته گرفتار مي كند و بدين ترتيب فرا رفتن انديشه هنري تا مرزهاي جهاني را مانع مي شود ، است  . همچنين سعي درايجاد نوعي زبان و بيان موثر و نافذ در جلب مخاطبان جديد و متعاقب آن ايجاد نوعي مفاهمه و تعامل براي گفت وگوي هنري مبتني بر انديشه هاي معنوي  زيرا نيايش ، فصل مشتركي از انواع بيان ها و زبان ها و در بين اقوام و ملل است  . 
وي مي گويد : سر آخر طرح جهاني انديشه هاي متعالي نيايش ، به عنوان يك نياز حياتي است براي انسان جستجوگر معاصر و در قالب انواع بيان هنري  كه مي تواند موضوع اين جايزه باشد ، از قبيل شعر ، فيلم ، نمايش ، معماري ، ادبيات داستاني و حتي هنرهاي جديد چون هنر مفهومي ، چيدمان و ساير هنرها . و در نهايت ايجاد يك جايگاه بين المللي براي ايران در عرصه فرهنگ و هنر ، به عنوان كشوري كه لااقل داراي هفت هزار سال تاريخ هنر است و به جرات مي توان گفت ايرانيان از معدود ملت هايي بوده اند كه بيشترين ميزان وقت و سرمايه خود را براي آفرينش و تحسين هنر ، صرف كرده اند .
به گزارش خبرنگار تجسمي خبرگزاري "مهر" ، به هر تقدير انديشه برپائي و اهداي جايزه جهاني هنرو نيايش ، از سوي يك نهاد با گرايش ها و وابستگي هاي بسيار قوي دولتي مطرح شده است و به همين دليل نيز توانسته است طي اين مدت ، به پشتوانه مالي قوي براي اهداي چنين جايزه اي دست يابد . با وجود  اين ، بايد دانست ، حوزه اي از تفكر كه اين جايزه در ان اهدا خواهد شد  محل مناقشه بسيار بزرگي است كه باعث خطير شدن گام برداشتن در اين راه مي شود . تفاوت در نحوه نيايش ، در اديان و مناطق مختلف جهان چيزي است كه همواره باعث درگيري هاي فكري برخي دينداران بوده است . ذكر اين نكته غير قابل تصور نيست كه برخي انواع نيايش هاي اديان غير الهي رايج درمناطق مختلف دنيا از قبيل هندوئيسم ، جين ، شينتو و ... مغايرت هاي اساسي با آنجه درايران رايج و تصور عمومي نسبت به كلمه نيايش است دارد . بنابر اين ارائه يك تعريف دقيق از نيايش مي تواند در اين ميان راه گشا اما محدود كننده باشد . زيرا با ارائه چنين تعريف هائي شركت آثاري كه از سوي پيروان ويا هنرمنداني كه اثرشان معطوف به اين گونه هاي نيايش بوده است را منع مي كند .