این مترجم ادبیات آلمانی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن بیان این مطلب گفت: سبک ترجمه در گذشته وجود نداشت و تقریبا همه ترجمهها اعم از ترجمه نثر و شعر شبیه هم بودند، اما در دهههای اخیر هم سبک ترجمه در کشور مورد توجه جدی قرار گرفته است و هم دانش زبان شناسی و نقد ادبی هم پیشرفت چشمگیری کرده است.
وی با بیان اینکه قبول ندارم مترجمان خوبی در مقایسه با گذشته نداریم تصریح کرد: در گذشته ترجمه صرفا به حوزه ادبیات منحصر شده بود و ترجمه متون فلسفی تقریبا وجود نداشت، اما امروز مترجمان پیشرفت زیادی داشتهاند و توانستهند در زمینه فلسفه و ادبیات ترجمههای خوبی منتشر کنند، چنانچه امروز میتوانیم با اطمینان بگوئیم اغلب متون فلسفی مهم قرون گذشته و معاصر ترجمه شده است.
این مترجم، معادلسازی را از دیگر قوتهای ترجمه ادبی خواند و اظهار داشت: زبان فارسی هیچ محدودیتی در ترجمه ندارد و زبان زایایی است؛ منتها زمانی مترجم میتواند از این امکانات بالقوه استفاده کند که دانش زبانی بالایی داشته باشد. زبان فارسی امروز رشد خوبی داشته و معادلهای زیادی ساخته شده که این معادلها در ترجمه به مترجمان کمک زیادی میکند.
وی سپس با اشاره به ضعف دانشگاههای کشور در تربیت مترجم خاطرنشان کرد: هیچگاه ما نباید انتظار داشته باشیم از دانشگاه مترجم خوبی بیرون بیاید چراکه برنامهریزیهای درسی و متون دانشگاهی اشکالات فروانی دارد و همچنین استادان دانشگاه تنها تئوریهای ترجمه را تدریس میکنند.
این مترجم با بیان اینکه همه دستاوردهای ترجمه حاصل کار مترجمان ادبی و فلسفه است و دانشگاه هیچ نقشی در پیشرفت ترجمه نداشته است، اذعان کرد: ترجمه در دانشگاه باید از سال دوم تخصصی شود واستادان متخصص در این دوره تدریس کنند و دانشجویان نیز از همین سال باید کار میدانی انجام دهند و با مترجمان و نویسندگان برجسته آشنا باشند.
عبدالهی در ادامه فقدان نقد ترجمه را از ضعفهای ترجمه ادبی در ایران خواند و گفت: مثل اغلب حوزهها در حوزه ترجمه ادبی نیز نقد وجود ندارد. این مشکل از یک سو به نبود مجلات تخصصی در زمینه نقد و ترجمه و از سوی دیگر به تعداد اندک منتقدانی که با ترجمه آشنا هستند بر میگردد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: منتقدان معدودی هستند که میتوانند نظرات صائبی درباره مزایا و معایب یک ترجمه بیان کنند و این منتقدان هم چون هیچ دستمزد و پادشی در قبال نقد ترجمه دریافت نمیٰکنند، رغبتی به این کار نشان نمیدهند.
نظر شما