محمد حسین ریاحی در گفتگو با خبرنگار مهر در اصفهان افزود: مصالح به کار رفته در پلهای تاریخی اصفهان به گونه ای است که این بناها در مقابل رطوبت ایستادگی نماید و به همین دلیل همواره آب طلب می کنند.
وی ادامه داد: چنانچه استمرار آب در طول قرون گذشته هیچ آسیبی به این پلها نرسانده و به طور کلی بافت پلها سازگاری و همزیستی مطلوبی با آب دارند.
ریاحی با اشاره به مواد ساروجی به کار رفته در پلهای تاریخی اظهار داشت: اکنون کسانی که در ترمیم پلهای تاریخی هستند نیز به این مسئله اعتراف می کنند که مواد به کار رفته در پلهای تاریخی اصفهان از جنسی است که وجود آب نمی تواند آسیبی به پایه های پل برساند اما بی آبی برای آنها مضر است.
این عضو مرکز پژوهش مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل اصفهان با اشاره به اینکه سی و سه پل و پل خواجو پیش از انقلاب اسلامی محل تردد و عبور مرور خودروها بوده و از مقاومت بالایی برخوردار است، گفت: آسیبهای وارده بر پیکره این پلهای باستانی مربوط به دوره خشکسالی است و در این دوره آسیب بشتر از سایر دوره هاست.
ریاحی پیرامون معماری این پلهای تاریخی نیز خاطر نشان کرد: به روایت از مردم در سال 1333 اصفهان شاهد بارش یک ماهه بود که این امر سبب شد اکثر ساختمانهای اطراف زاینده رود ویران و تخریب شود اما پایه های این پلها حتی در مقابل این بارشها نیز هیچ آسیبی ندید.
وی ابراز امیدواری کرد: بارشهای جوی به گونه ای ادامه یابند که زاینده رود مانند گذشته پرخروش شود و به حفاظت از پلها نیز کمک شود.
نظر شما