به گزارش خبرنگار مهر در شیراز، کمالی سروستانی بعد از ظهر سه شنبه در نشستهای علمی مراسم گرامیداشت سعدی عنوان کرد: سعدی شخصیت‌هایی آفریده که هنوز پس از 700 سال آنان را با خوبی‌ها و زشتی‌هایشان در کنار خود می‌بینیم، شخصیت‌هایی که از کان غنی جامعه برکشیده شده‌اند و بر خیال شاعر به پرواز درآمده‌اند.
وی عنوان کرد: در راستای دهه سعدی‌شناسی، امسال به زیور «بوستان» آراسته شده، طرفه کتابی که با همه خوبی‌ها و زیبایی‌ها، در اندیشه آفریینده‌اش بدین نام شناخته شده نیست، این «شاهکار شاهوار» در نسخ قدیم بی‌نام بوده و یا «سعدی‌نامه» خوانده شده و در نسخه‌های متاخر و جدید شاید به قرینه گلستان، «بوستان» نامیده شده است.
رئیس مرکز سعدی شناسی همچنین بیان کرد: در دیباچه این مثنوی شریف، سعدی در سبب نظم کتاب با تعبیر «نامبُردار گنج» از آن یاد می‌کند: «که پر دُر شد این نامبردار گنج» و نیز در بیتی سعدی آن را «کاخ دولت» می‌خواند: "چو این «کاخ دولت» بپرداختم/بر او ده در از تربیت ساختم".
کمالی عنوان کرد: بی‌تردید بوستان مهم‌ترین و فصیح‌ترین مثنوی حِکمی و اخلاقی ادبیات ایران است که در بحر متقارب غیر حماسی سروده شده و اثری هنرمندانه و شاعرانه به شمار می رود و برخی از مهم‌ترین اندیشه‌های متعالی سعدی در زمینه زندگی فردی و اجتماعی و جامعه معتدل و آرامش‌بخش در آن آمده است.
وی اظهار داشت: سعدی در بوستان به ترسیم دنیایی می‌پردازد که در آن زشتی، ریا، ظلم، بدی، عدم تحمل یکدیگر و... بی‌رونق است و عدل و تدبیر و عشق و شور و قناعت و تواضع در آن موج می‌زند، دنیای آرمانی که انسان‌های برجسته، اندیشمند و هنرمند در همه روزگاران در ترسیم آن کوشیده‌اند، «سعدی در بوستان آرمان‌شهر خود را به تصویر می‌کشد و جهان را چنان که باید و باشد و نه چنان که هست، توصیف می‌کند».
رئیس مرکز سعدی شناسی از سعدی به عنوان سخنگوی زندگی یاد کرد و افزود: سخنش از دل زندگی برمی‌خیزد و بر دل زندگی می‌نشیند و این خود ویژگی مهم شعر سعدی است.
وی اظهار داشت: داستان بوستان سعدی داستان بازگشت به خود است، بازگشت به خانه، بازگشت به خود و چنین است اصل بزرگ فلسفه زندگی و اگر این بازگشت نبود، شاید«کلیات سعدی» هم نبود. این امر اشارتی به اصل بزرگ فلسفه هنر، اصالت هنری و همین «خود بودن» و «دیگران نبودن» هنرمند دارد.
کمالی در ادامه سخنان خود بیان کرد: در سال 1711 ترجمه آزاد بوستان توسط «شاردن» به فرانسوی منتشر و برگزیده‌ای از بوستان نیز در سال 1774 توسط التن بورگ به انگلیسی ترجمه شد، اولین چاپ بوستان در کلکلته هند در سال 1824 انجام شده و اولین چاپ سنگی بوستان در ایران در سال 1247هـ.ق. در تبریز صورت گرفت.
وی با بیان اینکه مهم‌ترین ترجمه بوستان در زبان‌های اروپایی در قرن نوزدهم، توسط «گراف» در سال 1858 صورت گرفته، اضافه کرد: اگرچه اولین نسخه چاپی بوستان در سال 1312هجری شمسی در تبریز و توسط «اسماعیل امیرخیزی» منتشر شد ولی اولین تصحیح علمی بوستان در سال 1316 توسط استاد «محمدعلی فروغی» صورت گرفت و پس از آن چاپ‌های بسیاری از جمله «رستم علی‌اف»، «محمدعلی ناصح»، «نورالله ایران‌پرست»، «محمد خزائلی»، «عبدالعظم قریب»، «خطیب رهبر»، «انزابی‌نژاد» و در سال 1359 تصحیح علمی و دقیقی از بوستان توسط استاد «غلامحسین یوسفی» منتشر گردید و اگرچه برخی انتقاداتی بر آن روا می‌دارند، ولی می‌توان به اجماع سعدی‌پژوهان بهترین نسخه‌های بوستان، همان نسخه‌های «فروغی و یوسفی» هستند.
نظر شما