خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و ادب: داستایوسکی در "خاطرات خانه اموات" بخشی از خاطرات دوران حبس خود در زندان سیبری را شرح می دهد و در ضمن آن زندانیان دیگر را نیز معرفی کرده، سرگذشت غم انگیز آنها را به طرزی بدیع حکایت و به موشکافی در طبیعت آنها پرداخته، پرده از اسرار درونی انسان برمی دارد.
به قول خود داستایوسکی وی در مدت این چهار سال حبس زنده به گور شده بود . بنابراین آثار وی از یکسو در نتیجه اثرات کرخت کننده ای که بر روح برجای می گذار زیانمند است ولی از سوی دیگر پرده از اسرار بسیار طبیعت انسانی بر می دارد.
داستایوسکی در آغاز نویسنده مبارزی بود، ولی پس از خروج از زندان جنبه مذهبی و صوفیگری آثارش رو به شدت گذاشت.وی در آثارش کسانی را که با درد و مصیبت مبارزه می کنند نمی ستاید، بلکه یک احترام مخصوص برای خود درد قائل شده و آن را چون بتی مورد پرستش قرار می دهد. داستایوسکی رو به مذهب آورد تا روح خود را در برابر ضربات سرنوشت تخدیر کند اما سقوط وی در 28 ژانویه 1881 مثل این بود که یک حریق مدهشی به تدریج خاموش شده باشد.در واقع می توان گفت داستایوسکی قبل از مرگش مرده بود و 28 ژانویه فقظ تابوت او را آماده کرده و به خاکش سپردند.
نظر شما