به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه جورج تاون در تحقیقاتی که نتایج آن در مجله علمی "نورون" منتشر شده است کشف کردند که هر واژه مجموعه ای از نورونها را دارد. این مجموعه نورونها زمانی که آن واژه را می خوانیم فعال می شوند.
پایه های خواندن یک واژه در روی نورونهایی از واژگان نوشتاری هستند که هر فرد نوشتن آنها را به تدریج و از طریق تجربیات خود یاد می گیرد.
این پژوهشگران با کمک رزونانس مغناطیسی مغز داوطلبان را مشاهده کردند درحالی که زوج کلماتی را می خواندند که یا تمام حرفهای آنها به جزء یک حرف مشترک بود و یا هیچ حرف مشترکی با هم نداشتند. سپس این دانشمندان توجه خود را به مشاهده فضایی از کورتکس دیداری چپ معطوف کردند که نقش مهمی در خواندن ایفا می کند. این منطقه، ناحیه شکل دیداری واژگان نام دارد.
نتایج این تحقیقات نشان داد زمانی که داوطلبان واژگانی را می خواندند که تنها در یک حرف اختلاف داشتند در این ناحیه، خواندن هر واژه با فعالیت یک مجموعه خاص از نورونهایی منطبق بود که این نورنها قدرت تشخیص واژگانی را دارند که از نظر نوشتاری بسیار مشابه هم هستند.
اما زمانی که یک واژه با یک "غیر- واژه" (واژه ای اختراع شده) مقایسه می شود در این مورد فرهنگ لغت مغزی دچار سردرگمی می شود.
نتایج این کشف می تواند در توسعه درمانهای جدیدی اختلالات خواندن مثل دیسلکسی کمک کند.
نظر شما