موافقان و مخالفان چه مي گويند؟

 به گزارش خبرنگار "مهر" اگرچه دوبازيكن ازچهاريارجدا شده صنام به تيمشان بازگشته اند، اما بحث افزايش دستمزد بازيكنان واليبال همچنان مفتوح مانده است. چرا كه به اعتقاد كارشناسان اگرروند روبه افزايش پيش پرداخت ها مهار وقانونمند نشود، موجب فروپاشي بسياري از تيم هاي باشگاهي خواهد شد.
خبرنگار خبرگزاري  "مهر" دراين باره با دوتن از ملي پوشان باسابقه واليبال گفتگويي انجام داده است ودرروزهاي آتي نيزاين بحث ادامه خواهد يافت. بابك مظفري پاسورسابق تيم ملي واليبال مي گويد: سقف گذاري براي ميزان دستمزد بازيكنان فقط براي يكسري اجرا مي شود. وي مي افزايد: درشرايطي كه تني چند ازبازيكنان بالاي 50-40 ميليون پول مي گيرند، بسياري از بازيكنان به 10 - 12 ميليون تومان رضايت مي دهند، حال آنكه تفاوت سطح بازيگري واليباليست هاي ما آنقدرها زياد نيست كه اين همه بين دستمزدها فاصله باشد.
مظفري ادامه مي دهد: باشگاهها بايدعادت كنند، مگرما چند بازيكن مثل تركاشوند، ايرج مظفري و جلال شاهسون درواليبال داشتيم كه اين همه درباره آنها سروصدا مي شود. چرا درباره دستمزد فوتباليست ها اين قدرحساسيت نشان داده نمي شود؟
سعيد رضايي ديگر ملي پوش با تجربه كه دوفصل درايتاليا بازي كره است نيز در اين مورد مي گويد: هيچ جاي دنيا براي پول پرداختي سقف نمي گذارد، هر باشگاه برحسب نيازوامكاناتش با ورزشكار موردنظر به توافق مي رسد و من فكرمي كنم تعيين سقف دستمزد يك كارغيركارشناسي بود.
 ملي پوش تيم پيكان ادامه مي دهد: تنها يك تيم مثل پگاه آمد نرخها را بهم زد، چون دربقيه تيمها از پولهاي كلان خبري نيست. به اعتقاد من بايد دوسويه به قضايا نگاه كرد وهربازيكني را به اندازه توانايي هايش پول داد. رضايي مي افزايد: در مجموع 6-5 بازيكن هستند كه خواستار دستمزدهاي بالا هستند و فكر مي كنم كه درمقايسه با فوتبال حق اين بازيكنان باشد. وي اضافه مي كند: به هر روي بايد ساختار جديدي را به وجود آورد تا باشگاه ها لطمه نخورند و بازيكنان هم به حق خود برسند.