به گزارش خبرگزاری مهر، فرایند تصمیم گیری بسیار پیچیده است. به همین دلیل یک تصمیم می تواند تحت تاثیر گزینه های مختلفی که به روشهای مثبت یا منفی روی آن اثر می گذارند، قرار گیرد.
تحقیقات پیشین نشان می دهد که بادامه منطقه ای از مغز که در پردازش احساسات شرکت دارد در مدت تصمیم گیری فعال می شود و بر روی تصمیماتی که به بافت محیطی وابسته هستند اثر می گذارند.
اکنون محققان دانشگاه کالج لندن که نتایج یافته های خود را در مجله علمی "ژورنال نوروساینس" منتشر کرده اند دریافتند که ضریب موفقیت اثر بافت محیطی بستگی به یک ساختار ژنتیکی دارد.
این دانشمندان به خصوص نشان دادند که فرایند تصمیم گیری تحت تاثیر تغییراتی در ژن انتقال دهنده سروتونین قرار دارد. این ژن که 5-HTTLPR نام دارد در فرایند بازیابی نوروانتقال دهنده سروتونین مشارکت دارد.
محققان دو گونه این ژن را که به عنوان "بلند" و "کوتاه" شناخته می شوند در گروههایی از داوطلبان حامل این دو نسخه مورد بررسی قرار دارند. روی این داوطلبان یک سری آزمایشات انجام شد. داوطلبان در این آزمایشات باید تصمیماتی را در موقعیتهای نامطمئنی می گرفتند که در آنها انتخابها باید به روش مثبت و یا منفی انجام می شد.
نتایج این تحقیقات نشان داد حاملان نسخه کوتاه این ژن بیشتر مستعد تصمیم گیریهای مربوط به بافت محیطی هستند. همزمان مغز این افراد با تکنیکهای تصویربرداری مغز اسکن شد که این تصاویر حداکثر فعالیت بادامه مغز را نشان داد.
با اندازه گیری سطوح واکنش میان بادامه و کورتکس جلوپیشانی در حاملان یک کپی از نسخه های بلند ژن
5-HTTLPR مشاهده شد که در این افراد شدت بیشتری در تبادل اطلاعات میان دو منطقه بادامه و کورتکس جلوپیشانی وجود دارد.
این دانشمندان در این خصوص اظهار داشتند: "این تفاوت در اتصالات مغزی واقعا جالب بود. این مسئله نشان می دهد که داوطلبان با نسخه بلند می توانند به روشی موثرتر پاسخهای احساسی را که به طور خودکار توسط بادامه تحریک شده اند تنظیم کنند. به این ترتیب نسبت به اثر بافت محیطی نفوذپذیر هستند."
نظر شما