سرنوشت "فرزند صبح" افخمی پس از پنج سال همچنان مبهم است

تهرانی در نقش دایه امام (ره)، شریفی‌نیا در نقش یادگار امام (ره)، آتیلا پسیانی، فرهاد قائمیان، هادی حیدری، آرمان ایرانپور و  جمعی از تئاتری‌ها بازیگران، فرج حیدری و فرخ مجیدی فیلمبردار و ناهید طلوع و مرجان شیرمحمدی طراح صحنه و لباس فاز اول و دوم، سعید ملکان طراح چهره‌پردازی و محمدرضا شرف‌الدین تهیه‌کنندگی پروژه را بر عهده داشتند که سال 84 در لوکیشن شهریار ادامه پیدا کرد.

این مجموعه به علت بزرگ شدن کودک بازیگر نقش دوران کودکی امام خمینی (ره)؛ آرمان ایرانپور متوقف و از 20 شهریور 85 از سر گرفته شد. در این میان از سوی برخی، متوقف شدن پروژه متأثر از مسائل سیاسی و تغییر و تحولات اعلام شد که تهیه‌کننده آن را تکذیب کرد و مرتبط با مشکلات مالی دانست.

سال 85 نیمی از تدوین فیلم توسط بهروز افخمی و هادی نائیجی و ساخت موسیقی بخش‌هایی از فیلم توسط کیوان هنرمند در حال انجام و قرار بود جمشید هاشم‌پور نقش 63 سالگی امام (ره) را ایفا کند که عبدالرضا اکبری جای او را گرفت. از همان زمان وعده نمایش "فرزند صبح" در بیست و ششمین جشنواره فجر داده شد که البته گذشت زمان نشان داد این اتفاق به این زودی‌ها محقق نخواهد شد.

اردیبهشت 86 در حالیکه پروژه "فرزند صبح" وارد سومین سال تولید خود شده بود، مردادماه به عنوان مقطع پایان فیلمبرداری اعلام شد تا مراحل فنی آن که به طور همزمان انجام می‌شد، دنبال شود. همچنین قرار شد از فیلم دو نسخه 170 و 110 دقیقه‌ای تهیه شده و نسخه 110 دقیقه‌ای آن در بیست و ششمین جشنواره فجر به نمایش دربیاید.

اما فیلمبرداری شهریورماه در شهریار با سکانس‌های مربوط به کودکی امام ادامه یافت که سحر دولتشاهی و الیکا عبدالرزاقی نیز به گروه بازیگران پیوستند. در این میان شرف‌الدین اعلام کرد به علت خراب شدن برخی راش‌ها چند صحنه باید بازفیلمبرداری شود و پایان پروژه به تعویق افتاد.

مهرماه از سوی گروه تولید اعلام شد پروژه "فرزند صبح" تا یک ماه دیگر با فیلمبرداری صحنه پایانی که مربوط به رفتن امام خمینی (ره) به کشور ترکیه است، در فرودگاه قلعه مرغی به پایان می‌رسد. در این مقطع سیف‌الله داد تدوین نهایی پروژه را که در مرحله راف‌کات بود به عهده گرفت.

بالاخره 23 آبان آخرین سکانس فیلم در پایگاه شکاری فرودگاه مهرآباد مقابل دوربین رفت تا پرونده فیلمبرداری "فرزند صبح" بسته شده و به مراحل فنی منتقل شود. همچنین موضوع ساخت موسیقی فیلم توسط یک آهنگساز بین‌المللی از سوی کارگردان اعلام شد که به دنبال آن انیو موریکونه به عنوان گزینه قطعی معرفی شد.

پرویز آبنار نیز به عنوان صداگذار پروژه اعلام شد تا در نهایت فیلم برای دالبی کردن سیستم صدا به فرانسه فرستاده شود. تکذیب حضور موریکونه از سوی رسانه‌های خارجی و همینطور ناصر طهماسب به عنوان دوبلور نقش امام (ره)، حاشیه‌هایی ایجاد کرد که سرنوشت "فرزند صبح" را مورد توجه قرار داد.

این فیلم سینمایی ادامه سال 86 را در سکوت خبری گذراند در حالیکه وعده نمایش در جشنواره بیست و ششم فجر نیز عملی نشد. بالاخره مردادماه 87 اعلام شد پروژه به دلیل مشکلات مالی در مراحل فنی متوقف مانده و پس از پایان تدوین توسط سیف‌الله داد صداگذاری و آهنگسازی آن آغاز نشده است.  

محمدرضا شرف‌الدین رایزنی برای جذب بودجه را مهمترین کار برای راه افتادن "فرزند صبح"‌ اعلام کرد و در نهایت کیوان هنرمند ساخت همه بخش‌های موسیقی فیلم را بر عهده گرفت. در ادامه شهریور پارسال حسن ابوالصدق و مهدی صادقی مراحل اولیه صداگذاری را آغاز کردند تا با آماده شدن سکانس‌های دوبله شده صداگذاری به طور کامل انجام شود.

تهیه‌کننده پروژه مهرماه از کادربندی فیلم در آلمان یا کانادا، دوبله با مدیریت بهرام زند و تلاش برای حضور "فرزند صبح" در بیست و هفتمین جشنواره فجر خبر داد. اما دی‌ماه شواهد و قرائن نشان داد که با آغاز نشدن دوبله فیلم به دلیل تأمین نشدن بودجه از سوی موسسه حفظ و نشر آثار امام خمینی (ره)، حتی در سی سالگی انقلاب و چهار ساله شدن پروژه، این فیلم آماده نمایش نخواهد شد.

در آخرین گزارش تولید فارابی در اردیبهشت 88 اعلام شد "فرزند صبح" همچون اسفند 87 در مرحله صداگذاری متوقف شده و سکوت خبررسانی درباره این پروژه می‌تواند یادآور شود که امیدی به آماده شدن این فیلم در سال 88 هم نمی‌رود. بخصوص که بهروز افخمی از آن دسته فیلمسازانی حرفه‌ای نیست که برای به نمایش درآمدن آثارش معطل شود و در طول این مدت پروژه‌های متعدد تلویزیونی و سینمایی را به سرانجام رسانده است.

ساخت سری اول مجموعه "عملیات 125"، فیلم در حال تولید "سن‌پترزبورگ"، فیلم تلویزیونی "یازده دقیقه و سی ثانیه"، مستند "فیلمبرداران" و "خوابگرد" و ابراز علاقه به در دست گرفتن پروژه تلویزیونی "جمع مستان"، سه‌گانه تلویزیونی زندگی شهیدان حاج علی موحد دانش، حسین اسکندری و یدالله کلهر، فیلمی از نمایشنامه "شب‌های آوینیون" و رمان "تنگسیر" این نکته را مؤکد می‌کند.