به گزارش خبرگزاری مهر، جلیلی در ابتدای نامه خود نوشته است: در این موقعیت که پایان دوره چهار ساله دولت نهم و آغاز تبلیغات انتخاباتی است ظاهرا باعث شده برخی چراغ قرمزها سبز شوند وعده‌ای شروع به استفاده و به عبارتی سوء استفاده کنند. اما من نه در خیال استفاده نه فکر سوء استفاده هستم.
وی در ادامه این یادداشت تاکید می‌کند: بعضی از دوستان مسئول می‌گویند اکران نشدن فیلم‌های جلیلی مربوط به خودش می‌شود، از نظر ما همه چیز مرتب است، اما اشکال از خود اوست که پیگیری نمی‌کند. تصمیم گرفتم این چند خط را بنویسم. من و شما حتما از یک آب و خاک و ایدئولوژی هستیم.
کارگردان فیلم اکران‌نشده "حافظ" در ادامه این نامه خاطرنشان می‌کند: اگر چهار سال درس بخوانید و در پایان به شما بگویند لیسانس نمی‌دهیم و دوره‌ای که طی کرده‌اید اشکال دارد، چه حالی خواهید شد و اگر این عمل چند بار تکرار شود چقدر بر سر ایمانتان می‌ایستید؟
در بخش دیگر نامه جلیلی آمده است: من از 24 سالگی تاکنون 14 فیلم سینمایی تقدیم انقلاب کردم و این 14 اثر از نظر اکران مردود شناخته شد. اما دلسرد نشدم، آن زمان که الفبای سینما را می‌آموختم بهترین و پاکترین جوانان کشورم در جبهه‌های جنگ جانشان را تقدیم امنیت و آسایش من و امثال من کردند.
وی ادامه می‌دهد: پس اگر دین هم نداشتم لااقل به فرموده سالار شهیدان رسم آزادگی را در این مکتب آموخته‌ام. ایستادم و درست است که گاهی ناله کردم که آن هم از ضعف ایمانم بود، اما سوختم و ساختم که در برابر شهدا و جانبازان سرزمینم ذره‌ای ادای دین کنم. اما وقتی می‌شنوم من را مقصر می‌دانند، مجبور می‌شوم این چند خط را بنویسم که نگویند زیرکانه عمل می‌کند.
جلیلی خاطرنشان می‌کند: "گل یا پوچ" در دولت نهم ساخته شد و پروانه نمایش گرفت. اما از شرکت پخش فیلم بپرسید چرا در دو سالی که در نوبت اکران بود به نمایش درنیامد. باز هم می‌گویم اشکالی ندارد، اما "حافظ" چطور؟ من که نرفتم فیلم پوشالی از جنس عشق و عاشقی‌های دست دوم و سوم بازاری بسازم. رفتم سراغ "حافظ"؛ کسی که یکی از افتخارات این سرزمین است. اگر در فیلم اشتباهاتی مرتکب شده‌ام نباید اینگونه تحریم شوم.
این فیلمساز می‌نویسد: آیا مصلحت نبود وقتی در حال ورشکستگی بودم و پنج بار به معاونت محترم سینمایی مهندس جعفری جلوه که قلبا و ایمانا افکار و اندیشه و ایدئولوژی ایشان را دوست و ارادتی خاص به وی دارم، نامه نوشتم و عنوان کردم آقای جعفری جلوه عزیز شما در حالی که به دوستان همکار من کمک‌های میلیونی و میلیاردی بلاعوض می‌کنید، بیایید و به عنوان کمک روی "حافظ" قیمت بگذارید و آن را نه برای اکران بلکه برای آرشیو به یک سوم قیمت از من بخرید تا بتوانم بدهی خود را بپردازم.
جلیلی در پایان تاکید می‌کند: ایشان هر بار موافقت کردند و دستور خرید فیلم را به بنیاد سینمایی فارابی ارسال کردند. اما چه شد که ما دو سال سوختیم و ساختیم، اما از جانب دوستان هیچ مرحمتی نشد. حالا که این یادداشت را می‌نویسم نه خیال استفاده دارم و نه سوء استفاده و نه درخواست ریالی از شما نه هیچکس... فقط خواستم بدانید این انقلاب فرزندانی اینچنین دارد.
نظر شما