به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاههای برگن و اوسلو در نروژ با استفاده از اطلاعات لرزه شناسی برای اندازه گیری ضخامت پوسته زمین میان ایسلند و گرینلند چنین نظریه ای را ارائه کردند که در صورت درست بودن آن نظریه هایی که تا به حال درباره جهان زیر زمین ارائه شده است متحول خواهند شد.
این اندازه گیریها به محققان اجازه داد احتمال دهند که جریان ماگمایی موجود در توده ها در زیر منطقه ایسلند افزایش داشته است. زمانی که این توده ها قدرتمند باشند پوسته سطحی زمین را ضخیم تر می کند و با توجه به همین نشانه محققان دریافتند که پوسته زمین در این مناطق هر 15 میلیون بار ضخیم تر شده است. این به آن معنی است که توده های ماگمایی دارای پالسها و یا تپشهای دوره ای هستند.
نظریه وجود تپشهای ماگمایی نظریه ای جدید به شمار نمی رود اما ارتباط کشف شده میان تپشهای ماگمایی ایسلند و هاوایی امری است که باعث شگفتی دانشمندان شده است.
دانشمندان دریافتند که تپشهای ماگمایی در این دو منطقه با وجود تفاوت مسافت و موقعیت به صورت همزمان رخ داده اند.
دانشمندان معتقدند منشا این همزمانی نمی تواند در جبه زمین نهفته باشد بلکه به احتمال زیاد در فعالیتهای هسته زمین قرار دارند. این به آن معنی است که هسته زمین به صورت دوره ای لایه های جبه ای را گرم کرده و تپشهای یکنواختی را به سوی سطح زمین انتشار می دهد.
اکثر زمین شناسانی که به وجود تپشهای جبه ای اعتقاد دارند بر این باورند این پدیده را می توان تنها با استفاده از فرایندهای موجود در جبه از جمله انباشتگی ماگما با غلظت متفاوت در مناطق مختلف توضیح داد. با این حال تاکنون توضیح قانع کننده ای برای چگونگی شکل گیری تپشهای گرمایی در هسته ارائه نشده است.
بر اساس گزارش نیوساینتیست، توضیحات متفاوتی را می توان در رابطه با هماهنگی تپشها ارائه کرد. مطالعات بیشتر نیز می توانند اطلاعات جدیدی را از نزدیک بودن زمان شکل گیری تپشها و نه هماهنگ بودن آنها ارائه کند. اما محققان معتقدند که با توجه به ناهمگنی جبه و احتمال تاخیر زمانی رسیدن تپشها به سطح زمین نمی توان به صورت دقیق هماهنگی یا نزدیکی زمانی تپشها را به اثبات رساند.
نظر شما