کامران زلفی نژاد در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: این میزان قرقاول نسبت به سال گذشته 1.2 برابر و نسبت به سال 85 در نخستین سرشماری سه برابر شده است.
وی با اشاره به اینکه تعداد زیستگاههای قرقاول ها در گیلان 1.5 برابر شده است، عنوان کرد: شهرستانهای ماسال، سیاهکل و رودسر بیشترین تعداد جمعیت قرقاول را در استان دارند.
مدیرکل محیط زیست گیلان همچنین از شناسایی سه زیستگاه جدید سرشماری قرقاول برای نخستین بار در شهرستاهای املش و آستانه اشرفیه خبر داد و یادآور شد: بر اساس سرشماری های انجام گرفته در سالیان اخیر جمعیت این گونه و زیستگاه های زادآوری آن به دلیل افزایش آگاهی های مردم و تلاش محیط بانان اداره کل با ایجاد امنیت زیستگاهی در شرایط مطلوب حفاظتی قرار گرفته است.
زلفی نژاد یادآور شد: قرقاول یا تورنگ با نام علمی (Phasianus Colchicus) از گونه های بومی و حمایت شده کشور است که شکار صید و نگهداری آن طبق قانون ممنوع است.
قرقاول در زمان جفتگیری جنس نر شروع به آواز خوانی در زیستگاه می کند. باتوجه به پوشش گیاهی منطقه زادآوری و عدم تمایل این گونه به پرواز سرشماری قرقاول با شمارش تعداد آواهای جنس نر انجام می گیرد.
قرقاول نر 85 سانتیمتر و پرنده ماده 60 سانتیمتر (با احتساب دم) طول دارد و به واسطه دم بلند و رنگین و راه رفتن با شکوهش، از سوی ماکیان ها متمایز است.
پرنده نر با سری به رنگ سبز براق، پوست برهنه دورچشم به رنگ قرمز گلی، گوشپرهای کوتاه و بدن به رنگ قرمز گلی با رگه های سیاه موج دار از قرقاول ماده که به رنگ قهوه ای ـ خاکستری است متمایز می شود.
این پرنده در جنگل های مرطوب و بوته زارهای تمشک و درختان پهن برگ یا خزان کننده به سر برده و زیر بوته ها آشیانه می سازد.
چهارزیر گونه این پرنده در ایران از شمال غرب تا شمال شرق پراکندگی زیستی داشته و زیرگونه تالشی آن مختص گیلان است و تقریباً در تمامی مناطق جلگه ای و کوهپایه ای استان پراکنش دارد.
نظر شما