سطح زراعت چوب گلستان نسبت به برنامه چهارم کاهش دارد

علی ناصری در گفتگو با خبرنگار مهر در گرگان افزود: براساس برنامه چهارم سالانه باید سه هزار هکتار زراعت چوب در استان انجام شود که این مقدار در استان محقق نشد.

وی عدم تغییر کاربری در اراضی کشاورزی و نداشتن برنامه های بلند مدت برای اراضی زراعی مطلوب را از دلایل دیگر کاهش سطح زیر کشت زراعت چوب عنوان کرد.

وی خاطرنشان کرد: سرمای سال 86 باعث شد که علاقه مردم به کشت زراعت چوب از بین رود اما با ارائه مشاوره های فنی و مدیریت بر جستها( پاجوشها)، دوباره میزان علاقمندی مردم در کشت زراعت چوب  به خصوص گونه اکالیپتوس افزایش یافت و در نتیجه سطح زیر کشت در سال 88 نیز، بیشتر  شد.

به گفته ناصری، زراعت چوب باید براساس نیاز کارخانجات نئوپان کشور و استان، کشت و تولید شود و تا قبل از سال 88، تعهد سالانه زراعت چوب استان حدود یک هزار و 500 هکتار بود که در سال 88 به دو هزار هکتار رسیده است.

رئیس اداره جنگلکاری و پارکهای اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان اعلام کرد: اگر سالانه یک هزار و 500 هکتار زراعت چوب در استان داشته باشیم، هر سال حدود 6 هزار نفر در این بخش مشغول به کار می شوند.

وی یادآورشد: زراعت چوب نوعی جنگلکاری است که در هر هکتار آن40 کارگر به کار گرفته می شود و میزان نهالی را که سالانه در هر هکتار از زراعت چوب کشت می شود، یک هزار اصله است.

به گفته او، هم اکنون در استان بیش از یک هزار بهره بردار زراعت چوب وجود دارد که بیشترین آنها در شهرستانهای بندرگز، کردکوی و گنبد مشغول فعالیت هستند.

ناصری افزود: "اکالیپتوس و صنوبر" عمده گونه هایی هستند که این بهره برداران به دلیل سریع الرشد بودن آنها، مطابق با سرشت گونه و شرایط اکولوژیکی منطقه کشت می کنند.

این مسئول بیان داشت: در بندرگز و کردکوی به دلیل میزان بارندگی و آب کافی،عموما صنوبر و در گنبد نیز بخاطر بافت خاک و شرایط اقلیمی منطقه، گونه اکالیپتوس کشت می شود.