نویسندگان و خوانندگان اصلی ادبیات ما زنان هستند

به گزارش خبرنگار مهر، این داستان‌نویس در اولین جشنواره منطقه‌ای داستان کوتاه "راوی"در سخنرانی خود با موضوع "داستان‌نویسی زنان ایران؛ بحران هویت" افزود: می‌گویند یکی از دلایل افزایش تعداد زنان نویسنده این است که اصولا زنها مردها را سرکار گذاشته‌اند. به این معنا که مردها‌ دوشیفت و سه شیفت کار می‌کنند و فرصت فکر کردن، نوشتن و خلق آثار از آنها گرفته شده و بنابراین خانمهای خانه‌دار فرصت فراوان به‌دست آورند تا به کلاسهای مختلف سفره‌آرایی، گل چینی و داستان‌نویسی بروند.

نویسنده رمان "بازی آخر بانو"اضافه کرد: حقیقت امر این است که ممکن است این موضوع یکی از عوامل اتفاق افزایش زنان نویسنده در ایران باشد اما دلیل اصلی نیست.

سلیمانی گفت: عده‌ای معتقدند ما صاحب ادبیاتی به نام "ادبیات آشپزخانه‌ای"شده‌ایم. ادبیاتی که زنان هنگام سرخ کردن پیاز داغ، رمان هم می‌خوانند و پیازشان را هم برهم می‌زنند. این نوع ادبیات معمولا ویژگی خاص خود را دارد که بدنه مردهای طرفدار ادبیات داستانی برای تحقیر نویسندگان این عنوان را به کار می‌برند.

نویسنده "خاله بازی" گفت: گروه مذکور می‌گویند ادبیات آشپزخانه‌ای نیاز به تفکر ندارد. سرگرم‌کننده است و شخصیتهای اصلی آن را زنان تشکیل می‌دهند و مسایل زنان در آنها مطرح می‌شوند و اصولا ادبیات جدی نیستند.

 سلیمانی افزود: به نظر من مسئله اصلی در میان یک گفتمان وسیع مطرح می‌شود و آن پیگیری هویت است. در صد سال اخیر که ما با غرب مواجه شدیم بحران هویت یکی از بحرانهای اساسی بلوکی مثل ما بوده است که دارای پیشینه بسیار قوی بود. برای ملتهایی که دارای تاریخ و فرهنگ نیستند بحران هویت مطرح نمی‌شود اما در ایران این بحران به ‌وجود آمد.

وی در جشنواره "راوی" ایلام عنوان کرد:‌ من به عنوان یک داستان‌نویس، به عنوان یک زن،‌ به عنوان مادر، به عنوان جوان،‌ به عنوان یک شهروند سیاسی و ... این سوال برایم مطرح شد که "من کیستم؟" و این آغاز بحران هویت بود.

این منتقد ادبیات داستانی گفت: زنهای ما بیش از مردان‌ دچار بحران هویت شدند و همین جا بود که از خودشان پرسیدند من کیستم؟ به همین دلیل زنهای ما اول شروع کردند به خواندن و بعد نوشتند. یا به نوعی می‌توان گفت همپای هم خواندن و نوشتن را انجام دادند تا به آن سوال اساسی "من کیستم" پاسخ بدهند.

 سلیمانی اضافه کرد: اولین داستان‌نویس ما سیمین دانشور است که دو دهه پس از آغاز انتشار آثار مردان نویسنده داستانهای خود را منتشر کرد و به همین دلیل زنان نویسنده با فاصله‌ اندک توانستند به جایگاه خود برسند.

نویسنده "بازی عروس و داماد" گفت:‌ حفاظت از خانه و خانواده در فرهنگ ما از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و زنها در حفاظت از خانه و خانواده استاد هستند. وقتی می‌گوییم خانه و خانواده می‌تواند میهن هم باشد. به همین معنا زنها حافظان سنت هستند. زنها در طول تاریخ فرزندان و شوهر خود را به جنگ فرستادند و در زمان لازم خود وارد عمل شده‌اند.