بررسی یکی از بزرگترین شبکه های علمی رایانه ای در جهان

به گزارش خبرگزاری مهر، شبکه محاسباتی رایانه ای برخورد دهنده بزرگ هادرون از منابع محاسباتی بیش از 140 مرکز رایانه ای در بیش از 33 کشور جهان و به منظور جذب نیروی بیش از 100 هزار پردازشگر تشکیل شده است تا با کمک آنها بتوان اطلاعات به دست آمده از آزمایشهای علمی برخورد دهنده بزرگ هادرون را پردازش، تحلیل و ذخیره کرده و امکان دسترسی یکسان به این اطلاعات را برای تمامی کشورهای سهیم در این شبکه به وجود آورد.

در سال 2007 و طی مقدمات آغاز به کار LHC این شبکه رایانه ای بیش از 44 میلیون برنامه رایانه ای را اجرا کرد که این تعداد برنامه طی تابستان سال جاری به 100 میلیون برنامه افزایش خواهد یافت. پس از آغاز آزمایشهای LHC، امکان دسترسی به اطلاعات علمی آزمایشهای آن باید برای بیش از پنج هزار دانشمند در بیش از 200 موسسه تحقیقاتی و دانشگاه شریک در پروژه LHC در سراسر جهان به وجود آید. در عین حال این اطلاعات به مدت 15 سال باید در این مرکز در دسترس باقی بمانند.

منابع اصلی این شبکه توسط لابراتوار شتابدهنده و مراکزی به نام Tier-1 و Tier-2 به وجود آمده است که این مراکز در سازماندهی های شبکه ای متفاوت عملیاتی با یکدیگر در تعامل هستند. شبکه های EGEE، OSG، GridPP، INFN Grid و NorduGrid از جمله قسمتهای تشکیل دهنده این شبکه به شمار می روند که پایگاه اکثر آنها در کشورهای اروپایی قرار دارد.

موسسه های مجزایی که در این شبکه عضو هستند به تنهایی در قبال هزینه های خود مسئول هستند و رایانه هایی که قسمتی از شبکه رایانه ای LHC به شمار می روند در دیگر شبکه های علمی نیز مورد استفاده قرار خواهند گرفت. سرن تا انتهای سال2008 بالغ بر 100 میلیون یورو را صرف این شبکه کرده است که این سرمایه توسط اتحادیه اروپا و دولتهای کشورهای عضو تامین شده است. در واقع سهم مشارکت سرن از هزینه های کلی شبکه رایانه ای جهانی برخورد دهنده بزرگ هادرون در حدود 20 درصد تخمین زده شده است. همچنین بودجه سرن به منظور تجهیز این شبکه در سال 2009 و سالهای پس از آن به صورت سالانه 14 میلیون یورو اعلام شده است.

چنین شبکه پرهزینه و گسترده ای تنها شامل بررسی و توسعه نتایج آزمایشهای برخورد دهنده بزرگ نبوده و پروژه های علمی دیگری در سراسر جهان در آن سهیم هستند. مرکز اصلی Tier-1 که یکی از بخشهای اصلی این شبکه به شمار می رود از مشارکت کشورهایی مانند کانادا، آلمان، اسپانیا، فرانسه، ایتالیا، هلند، انگلستان، چین تایپه و آمریکا برخوردار است. همچنین مرکز Tier-2 در بیش از 140 منطقه در 32 کشور مختلف جهان قرار گرفته و در شبکه بزرگ رایانه ای سهیم است.

این شبکه عظیم رایانه ای به تازگی یکی از سخت ترین آزمایشهای عملیاتی خود را با موفقیت پشت سر گذاشته است و به گفته محققان برای همکاری با پروژه عظیم سرن در زمان آغاز به کار مجدد برخورد دهنده بزرگ هادرون در آمادگی کامل به سر می برد.