به گزارش خبرنگار مهر، موفقیت فیلم‌های سینمایی "بیست" ساخته عبدالرضا کاهانی و "درباره الی" اصغر فرهادی در دو جشنواره کارلووی واری و برلین نشان‌دهنده پویایی و بلوغ سینمایی است که گفته می‌شد خورشید اقبالش افول کرده است. سینمای ایران که در سال‌های پیروزی انقلاب سفیری شایسته برای فرهنگ و هنر ایران بوده، بیشترین موفقیت‌ها در عرصه‌های جهانی را به ارمغان آورده است.
اصغر فرهادی با خرس نقره‌ای بهترین کارگردان جشنواره برلین
توجه جشنواره‌های جهانی به سینمای نوپای ایران که پس از جمهوری اسلامی متولد شده بود در سال‌های اخیر کمرنگ شده و نمایندگان سینمای ایران در جشنواره‌های خارجی کمتر با استقبال گسترده روبرو می‌شوند. با این همه نام‌های شاخص این عرصه مانند عباس کیارستمی،مجید مجیدی، جعفر پناهی و محسن مخملباف همچنان مرکز توجه جشنواره‌های خارجی هستند حتی اگر فیلم‌هایشان انتظارهایی که از آنها وجود دارد، برآورده نکند.
اما رویکرد تازه سینماگران ایرانی به سینمای اجتماعی که هنوز بسیار جوان و نوپا است به سرعت در جشنواره‌های خارجی با اقبال روبرو شد. فرهادی و کاهانی را می‌توان نماینده این جریان دانست که نویدبخش دورانی تازه برای سینمای ایران است. فرهادی و کاهانی هویت مستقل و نگاهی خاص دارند که شبیه به دیگرفیلمسازان موفق ایرانی نیست. ممکن است تاثیرپذیری از یک جریان سینمایی یا چند فیلمساز در فیلم‌های این دو دیده شود، اما نمی‌توان آنها را متهم کرد از فیلمسازی تقلید می‌کنند.
منتقدان سینمای جشنواره‌ای بر این باورند که سینماگرانی که فیلم‌هایشان خارج از مرزهای ایران با استقبال مواجه می‌شود تمایلی برای نمایش آثارشان در ایران ندارند و ارتباط با مخاطب داخلی برایشان مهم نیست. فیلم‌های فرهادی و کاهانی ثابت می‌کنند که هم می‌توان با عوامل حرفه‌ای فیلم ساخت، هم با تماشاگر داخلی ارتباط برقرار کرد و هم در جشنواره‌های خارجی به موفقیت رسید.
"درباره الی" و "بیست" از دل سینمای حرفه‌ای آمده‌اند و توانمندی سینماگران ایرانی را نشان می‌دهند. در این فیلم‌ها دنیای انتزاعی و تمثیلی و زبان پیچیده و نمایش بدویت و فقر فرهنگی و اقتصادی به چشم نمی‌خورد. هر دو کارگردان در قصه‌گویی موفق هستند، ساختار سینمایی را رعایت کرده و کوشیده‌اند زبانی جهانشمول داشته باشند.
موفقیت این فیلم‌ها در عرصه بین‌المللی علاوه بر نمایش توانمندی و استعداد سینماگران ایرانی نشان می‌دهد با تغییر جهت و رفتن به سمت تجربههای تازه سینمای ایران می‌تواند جایگاه غبطه‌‌برانگیز خود را در سال‌های نه چندان دور به دست آورد. نسلی از سینماگران که مقلدان سینمای کیارستمی، مخملباف و پناهی بودند نتوانستند در عرصه جهانی موفقیتی برای سینمای ایران به همراه آورند، آثار آنها اصالت سینمای فیلمسازان شاخص ایرانی را نداشت و طبیعی بود جشنواره‌های خارجی به آنها توجه نکند.
گوی بلورین جایزه ویژه هیئت داوران کارلووی واری در دستان عبدالرضا کاهانی
توجه به "درباره الی" و موفقیت "بیست" در جشنواره کارلووی واری نشان می‌دهد سینمای ایران در حال پوست اندازی و تجربه شیوه‌های تازه در جذب مخاطب بین‌المللی است. ادامه این جریان به نفع سینمای ایران است، سینمایی که هم مخاطب داخلی جذب می‌کند، هم برای اکران در داخل ایران و با توجه به مقرراتی که وجود دارد مشکلی ندارد و هم می‌تواند در جشنواره‌های خارجی با اقبال روبرو شود.
"درباره الی" و "بیست" محصول کامل و نتیجه طبیعی جریانی هستند که سینمای ایران در سال‌های پس از پیروزی انقلاب طی کرده است. سینمایی که از پس فراز و فرودهای بسیار گذشته و به دوران پختگی رسیده است. این جریان در صورت ادامه می‌تواند کامل‌تر و در داخل و خارج با اقبال روبرو شود.
نظر شما