اینجا همه چیز بوی نفت می دهد/ سلام نفت به آب آشامیدنی مردم!

به گزارش خبرنگار مهر در شهرستان پلدختر، به سمت منطقه جلگه خلج که محل عبور لوله های نفت پوسیده ای است که هر روز حادثه ای را انتظار می کشند به راه می افتیم تا این بار از نزدیک آنچه را که محیط زیست می گوید و شرکت ملی نفت تکذیب می کند را ببینیم. برای یافتن حقیقت باید به میان مردم رفت تا بدانیم در جلگه خلج با لوله های نفتی و کشکان خروشان چه می گذرد.

برای دیدن محل نشت نفت که گفته می شود ترمیم شده است قصد ورود به منطقه را داریم که با ممانعت ماموران شرکت نفت حاضر در منطقه مواجه می شویم. یکی از مسئولان شرکت نفت سرکان مالکوه به نام آقای آرتا به محل می آید. وی از خبرنگار مهر تقاضای کارت خبرنگاری می کند و خبرنگار مهر نیز کارت را برای دیدن به او نشان می دهد. کارت خبرنگار مهر ضبط می شود و خودش هم تا تماس با فرمانداری و کسب اجازه باید در محل بماند!

پس از گفتگو با فرماندار گویا تاکیدی بر پس دادن کارت و رها کردن خبرنگار مهر وجود ندارد. خبرنگار مهر دقایقی را در منطقه در زیر نگاههای کارگران شرکت نفت نگه داشته می شود و پس از جدل بسیار بدون گرفتن گزارش و تصویر رها می شود تا برای دیدن واقعیت ها به چشمان روستائیان منطقه پناه ببرد و از آنها بپرسد که این سالها را چگونه با نفت زندگی کرده اند.

در دقایقی آفتابی ظهر تابستان مهمان مردم جلگه خلج می شویم تا از آنان راجع به واقعیتهای موجود سئوال کنیم. آنها همه دل پری دارند و شاید از دیدن خبرنگار مهر بیش از دیدن هر مسئول دیگری خوشحال شده اند. مردمان روستا از آمدن یک خبرنگار به روستای کوچک آنها هم خوشحال و هم متعجب هستند و از او می خواهند که واقعیتها را به گوش مسئولان برساند.

یکی از اهالی روستا که نامش در گزارش مهر محفوظ می ماند به ما می گوید: از سال 84 تا به حال به مدت چهار سال کشتهای ما آلوده است و زمینهای ما محصول مرغوبی را ثمر نمی دهد و همه این عوامل دست به دست هم داده تا کشاورزان منطقه متضرر شوند.

وی از کشت خود و محصولاتش می گوید و ادامه می دهد: در طول چهار سال گذشته محصولات متفاوتی از قبیل خیار، سبزی و لوبیا کشت کردیم که متاسفانه محصول ما با ضرر و زیان همراه شد و علیرغم اینکه کارشناسان در دو مرحله طی سالهای 84، 85 و 86 به منطقه آمدند و برآورد خسارات کردند اما تاکنون این خسارات پرداخت نشده است.

این کشاورز که دل پر دردی دارد، در پاسخ به سئوال مهر در مورد میزان خسارات ادامه می دهد: در یک مرحله خسارات 11 میلیون و 200 هزار تومان و در مرحله دیگر 24 میلیون و 450 هزار تومان برآورد شده است که ما تاکنون در مراجع قضایی پیگیر موضوع بوده ایم و جوابی نگرفته ایم.

وی با آه سردی می گوید: دیگر نمی دانیم کجا باید برویم...

این کشاورز روستایی از باغهای انجیر رویایی پلدختر و جلگه خلج برای خبرنگار مهر می گوید و ادامه می دهد: بر اثر ترکیدگی لوله نفت اخیر در این منطقه باغات انجیر ما خراب شده، برگهای درختان زرد شده و محصول خوبی نداده است.

وی که هنوز امیدوار به پرداخت خسارات وارد شده به باغات خود است، می گوید: منتظر کارشناسان شرکت نفت است تا موضوع را بررسی کرده و میزان خسارات را برآورد کنند.

خبرنگار مهر از آب آشامیدنی روستا سئوال می کند که این کشاورز اینگونه پاسخ می دهد: به علت ترکیدگی لوله نفت، طعم آب چاهی که محل تامین آب شرب منطقه است تغییر پیدا کرده است.

یکی دیگر از اهالی روستا نیز درباره مشکل آب شرب منطقه اینگونه می گوید: ما همیشه در این روزهای گرم سال به دنبال رفع گرفتگی که نفت برای لوله های آبرسانی ایجاد کرده هستیم که باید این موضوع با توجه به قرارگیری در فصل تابستان مرتفع شود.

یک جوان روستایی با دیدن خبرنگار مهر وارد بحث می شود و می گوید: ما برای نظام و آرمانهای انقلاب شهدای زیادی را تقدیم کردیم و نباید امروز برای کوچکترین نیازهای خود با مشکل مواجه باشیم.

وی با تاکید بر اینکه پس از گذشت سالها مشکل آب روستای جلگه خلج هنوز رفع نشده است، یادآور شد: مشکل آب روستای همجوار جلگه خلج با جمعیت بسیار کمتر مرتفع شده ولی هنوز آب آشامیدنی روستای ما با جمعیتی بالغ بر دو هزار نفر رفع نشده است.

این جوان روستایی تصریح می کند: ما از مسئولان خواهان رفع هر چه سریعتر مشکل آب آشامیدنی روستای جلگه خلج هستیم.

یک زن روستایی نیز که دل پری دارد در گفتگو با خبرنگار مهر اینگونه عنوان می کند: باغات و صیفی جات ما که حاصل عرق ریزی و زحمت کشیدن پیر و جوان ماست الان خراب شده و آب شرب ما نیز آلوده است.

وی با تاکید بر اینکه مسئولان باید برای مشکلات آنها چاره ای بیاندیشند، ادامه می دهد: ما در حال حاضر مجبوریم برای آوردن آب سالم به بیرون از روستا برویم که این امر مشکلات زیادی برای ما به وجود آورده است.

مسئول شورای روستای جلگه خلج تنها مسئولی است که حاضر به پاسخگویی به سئوالات خبرنگار مهر می شود.

وی در مورد آلودگی منبع آب شرب این روستا می گوید: علت اصلی آلودگی آب شرب این روستا هنوز معلوم نیست و مسئولان و کارشناسان در حال بررسی این موضوع هستند.

شعبان قربانی با تاکید بر اینکه بر اثر ترکیدگی لوله نفت، باغات انجیر و مزارع گوجه و خیار این روستا خراب شده اند، ادامه می دهد: در این چند سال گذشته منهای ترکیدگی لوله نفت اخیر، ما هیچ وقت محصول خوب و مرغوبی را برداشت نکرده ایم.

وی عنوان کرد: دامهای روستا نیز به علت استفاده از آب الوده بعضی ها مریض و بعضی های دیگر تلف شده اند.

این مسئول تاکید می کند که مردم روستا برای تامین آب برای گرفتن وضو، استحمام، شستشوی لباس و پختن نان با مشکلات زیادی مواجه هستند.

قربانی با اشاره به مشخصات روستا، می گوید: روستای جلگه خلج حدود 300 خانوار ساکن و جمعیتی بالغ بر دو هزار نفر دارد که به همراه برخی دیگر از روستاهای منطقه از جمله زورانتل، زیودار و روبند با مشکل آب آلوده مواجه است.

مسئول شورای روستای جلگه خلج ادامه می دهد: از سال 83 تاکنون لوله های نفت چندین بار نشتی داشته و خسارات زیادی را به کشاورزان منطقه و حتی روستاهای بابازید و مورانی وارد کرده شده است.

وی در مورد پرداخت خسارات کشاورزان هم می گوید: بخشی از خسارت کشاورزان پرداخت شده ولی هنوز مقداری از آن را نداده اند.

مردم منطقه به خبرنگار مهر اصرار می کنند برای دیدن واقعیات موجود و تایید سخنان آنها سوار بر موتور سیکلت به محل منبع آب شرب روستا برود و از نزدیک وضعیت موجود را ببیند. خبرنگار مهر به محل می رود و تصاویری از وضعیت منبع آب شرب منطقه تهیه می کند که این موضوع خود نیازمند نگاهی از زوایه ای دیگر و گزارشی جداست.

ساعت حدود دو بعد از ظهر است؛ پس از شنیدن گلایه ها ی مردم به سمت شهر پلدختر به راه می افتیم. روستائیان منطقه با نگاهشان ما را بدرقه می کنند و امیدوارند به زودی مشکلات موجود رفع شود. آنها این بار به سخنان خود در یک رسانه امید بسته اند، امید که مسئولان ذیربط مشکلات روستانشینان جلگه خلج را جدی بگیرند و اجازه ندهند بذر ناامیدی در دلهای آنها رشد کند.