ایران می تواند در نابوکو حضور داشته باشد/ روسیه مخالفتی با پروژه ندارد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نووستی، "ریچارد مورنینگستار"در ادامه اعلام کرد تا زمانی که موضوع هسته ای ایران حل نشده، تهران نمی تواند به خط لوله نابوکو گاز صادر کند.  

مورنینگستار که دیروز پنجشنبه در انستیتو بورکینز واشنگتن در کنفرانس "ترکیه، روسیه و استراتژی منطقه ای انرژی" سخنرانی می کرد در ادامه اظهار داشت: "موضع ما در رابطه با این مسئله تغییری نکرده است. ایران فعلاً بعلت فعالیت در زمینه برنامه هسته ای در این کشور نمی تواند در نابوکو شرکت کند. تنها پس از آن که مسئله برنامه هسته ای ایران حل شود، می توان در این رابطه صحبت کرد. و این مسئله باید از طریق سیاسی حل شود".

معاون وزیر امور خارجه آمریکا گفت : "در عین حال، ما غیر ممکن نمی دانیم که گاز ایران بتواند به نابوکو عرضه شود".

به گفته این مقام آمریکایی، عراق نیز می تواند به نابوکو گاز عرضه کند اما صدور گاز از عراق نمی تواند زودتر از سال 2015 باشد. 

این دیپلمات ضمن صحبت درباره روسیه که در حال اجرای پروژه خود یعنی "جریان جنوبی" می باشد، اعتراف کرد کاملاً طبیعی است که روسیه سعی دارد کنترل خود بر عرضه سوخت را گسترش دهد.

مورنینگستار در پاسخ به سوالی درباره تهدید امنیتی از سوی روسیه برای مسیر نابوکو گفت که "نمی تواند این را باور کند که برای خط لوله تهدیدی نظامی وجود داشته باشد".

 وی همچنین اشاره کرد که برسمیت شناختن استقلال جمهوری های اوستیای جنوبی و آبخازی از سوی روسیه را نباید با تهدید برای پروژه نابوکو مرتبط ساخت.  

روز دوشنبه22 تیر در آنکارا نمایندگان کشورهای اتریش، بلغارستان، رومانی، ترکیه و مجارستان توافقنامه تحقق پروژه نابوکو را امضا کردند که هدف از آن تامین گاز برای اروپا از حوزه دریای خزر است. بیشترین میزان حجم گاز صادراتی از خاک ترکیه و با دور زدن روسیه گذر خواهد کرد .

این در حالی است که روسیه خود  پروژه مشابه "جریان جنوبی" را اجرا می کند.

مورنینگستار خاطر نشان داشت که هدف از نابوکو متنوع سازی مسیرهای عرضه سوخت می باشد.

وی گفت: "متنوع سازی عرضه گاز و همینطور امنیت سوختی که مشکلی جهانی است، بسیار حائز اهمیت است".

طرح اولیه برای پروژه نابوکو که در سال 2004 ارائه شده بود، عرضه گاز از ایران در خلیج فارس را در نظر داشت. در سال 2006 با توجه به موضع  برنامه هسته ای ایران، تصمیم گرفته شد که در پروژه تغییر ایجاد شود تا بتوان گاز ترکمنستان، ازبکستان و آذربایجان را صادر کرد.

فاز اول ساخت خط لوله در سال 2010 آغاز می شود که احداث خطوط انتقال گاز بین ترکیه و اتریش را بطول 2 هزار کیلومتر در نظر دارد. پس از آن طی دو سال از لوله های موجود در مرزهای ترکیه- گرجستان و نیز ترکیه- ایران استفاده می شود. این امر اجازه می دهد که در سال 2013 خط لوله را با توان خروجی اولیه برابر با 8 میلیارد متر مکعب در سال به بهره برداری رساند.

دومین فاز ساخت نابوکو در سال 2014 میلادی آغاز می شود که ساخت خط لوله ها در بخش ترکیه-گرجستان و ترکیه-ایران را در نظر دارد. در چارچوب مرحله دوم بمنظور بالا بردن توان خروجی تا 31 میلیارد متر مکعب در سال، ایستگاه های فشار نصب خواهند شد.

در پروژه Nabucco هم اکنون ترکیه، بلغارستان، رومانی، مجارستان و اتریش شرکت دارند. هزینه تحقق پروژه حدود 7.9 میلیارد دلار ارزیابی می شود.

اتحادیه اروپا امیدوارست که با ساخت خط لوله Nabucco وابستگی به صادرات گاز روسیه کمتر شود. اما کارشناسان اروپایی خاطر نشان می کنند که شرکت کنندگان در کنسرسیوم Nabucco نتوانسته اند ضمانت عرضه گاز را از کشورهای حاشیه خزر دریافت کنند و بدون این نیز نمی توانند سرمایه لازم برای ساخت خط لوله را جذب کنند.

عرضه کنندگان بالقوه برای Nabucco کشورهای آذربایجان، قزاقستان، ترکمنستان، مصر، ایران و حتی عراق محسوب می شوند.