همین چند روز پیش بود که غم کشته شدن 168 مسافر هواپیمای توپولوف احساساتمان را جریحه دار کرده بود که خبر ناگوار دیگری غممان را مضاعف کرد.
براستی مگر انسان چقدر طاقت دارد که هر روز خبر از دست رفتن عزیزی را ببیند و بشنود و همچنان مسیر زندگی را ادامه دهد باید پذیرفت که دنیا همین است و آنچه می ماند خوبی و نیکی و عمل نیک است و این اعمال نیک پس از مرگ افراد، خودش را نشان می دهد.
می گویند عمر انسانهای خوب کوتاه است و ما بارها این واقعیت را لمس کرده ایم و این بار باید بگوییم براستی اینگونه است چون تکین زودتر از آنچه فکر می کردیم کوچ کرد.
چند ماهی است که افتخار همکاری با خبرگزاری مهر در استان قزوین نصیبم شده است اما در همین مدت کوتاه عمق علاقه فعالان رسانه ای در این خبرگزاری را احساس کرده ام، همان چیزی که باید در وجود هر فعال رسانه ای اعم از خبرنگار و دبیر و سردبیر و عکاس و ویراستار و مسئول بخشهای مختلف خبرگزاری وجود داشته باشد که تکین یکی از خیل عظیم خدمتگزاران رسانه بود.
اما در همین مدت کوتاه شاید تنها چیزی که ذهن مرا به خود مشغول کرده و به تحسین واداشته بود عکسهای کاملا حرفه ای و تاثیرگذار مهر و نحوه مدیریت انتخاب عکسها بود که بسیاری از رسانه های داخلی و خارجی به دلیل ارزش هنری آن از آن استفاده می کردند و می کنند و من با کنجکاوی خبری تنها با نام این هنرمند فقید که یکی از این نیروهای ارزشمند بود آشنا شدم و دوست داشتم در فرصتی که دست دهد از نزدیک با این عزیز از دست رفته و سایر هنرمندان خبری و عکاس که جایگاه خبرگزاری مهر را ارتقا بخشده اند، آشنا شوم.
اما گویا یاد پس از مرگ جزو فرهنگ ما شده و در حیات یکدیگر کمتر قدرشناس یکدیگر هستیم و کمتر از خوبان یاد می کنیم. همچنان که باید در غم از دست رفتن عزیزان به هم نزدیک شویم و یکدیگر را بهتر بشناسیم و با هم همدردی کنیم.
من هم وقتی خبر از دست رفتن مجتبی تکین را شنیدم و پیامهای تسلیت دهها هنرمند و مسئول ارشد نظام و مقامات بلند پایه داخل و خارج از کشور را دیدم تازه فهمیدم چه گوهر گرانمایه ای از کنار ما رخت بسته است.
متاثر و متاسف شدم و غمناک که براستی چقدر طول خواهد کشید تا هنرمند دیگری جای اورا بگیرد و خلا این عزیز را پر کند که صد البته انسانها با هم یکسان نیستند و خلق و خوی یکسانی ندارند و هیچگاه کسی نمی تواند جای دیگری را با کارش پر کند.
به عنوان عضو بسیار کوچک و جدید خبرگزاری مهر تنها وظیفه خود دانستم این مصیبت را به خانواده گرامیش تسلیت بگویم و برای آن مرحوم علو درجات در پیشگاه حق و صبر برای بازماندگانش طلب کنم.
او که با عکسهایش بسیاری از صحنه ها را ماندگار کرد این بار خود در میان اذهان ماندنی شد که کار نیک ماندنی است و خوبان ماندنی اند. روحش شاد و یادش گرامی
محمدرضا جباری - نماینده خبرگزاری مهر در قزوین
نظر شما