به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري "مهر" به نقل از بي بي سي، نتايج پژوهشگران نشان مي دهند افرادي كه از جهت منطقي با هوش ترند لزوما از جهت زباني يا احساسي در سطح بالاي هوشي قرار ندارند يعني نه مي توانند در ساحت زبان خلاقيت هاي منحصر بفردي از خود نشان دهند و نه قدرت عالي درك احساسات خود و ديگران را دارند. از اين جهت ضرورت تقسيم هوش به اقسام متفاوت حس مي شود و جالب توجه آن است كه كمتر كسي يافت مي شود كه واجد درجه بالايي از همه اين هوش ها باشد.
هم اكنون بيشترين مناقشه بر سر هوش اين است كه آيا هوش خاستگاه هاي وراثتي يا محيطي دارد. مشهورترين آزموني كه براي سنجش هوش وجود دارد آزمون Intelligence Quietest) IQ) است كه انواع توانايي هاي رياضياتي و استدلالي و همچننين توانايي هاي مربوط به حافظه را براي سنجش هوش مدنظر قرار مي دهد و از اين جهت پيش فرضي كه در خود دارد اين است كه هوش نه تنها خاستگاه وراثتي دارد كه از محيط نيز نسب مي برد. نتايج پژوهشي بسياري جديد نيز اين فرض را تاييد مي كنند.
هوش نه تنها موضوع پژوهش عصب شناسان ، روان شناسان و جامعه شناسان قرار دارد كه بسياري از فيلسوفان ذهن نيز بر روي آن تحقيقات جالب توجهي انجام مي دهند.
نظر شما