به گزارش خبرگزاری مهر، شاید روزی در حدود 40 سال پیش، کره ماه تمامی ذهن و دنیای ماموریت آپولو 11 و فضانورد آن باز آلدرین را تشکیل می داد اما اکنون جهان نگاه خود را بر روی هدف بزرگتر و با شکوهتری متمرکز کرده است: "گسترش بشریت بر روی مریخ و یا حتی شهابسنگها و ستاره های دنباله دار".
باز آلدرین دومین انسانی که به کره ماه قدم گذاشته است معتقد است در صورتی که سازمان ناسا برنامه بازنشستگی سه شاتل فضایی خود و جایگزینی آنها توسط کپسول اوریون به منظور انتقال فضانوردان به کره ماه در سال 2020 را متوقف نسازد شاید نتواند از پس هزینه های 35 بیلیون دلاری این برنامه ها برآید.
به اعتقاد آلدرین ایالات متحده با مشارکت در ماموریتهای اکتشاف ماه می تواند شاتلهای فضایی خود را از بار مسئولیت ماموریت به ماه آزاد ساخته و در زمینه بلند پروازانه تری مورد استفاده قرار دهد. وی در مصاحبه ای عنوان کرده است در این صورت در حالیکه فضانوردان بین المللی در حال انجام اکتشافات بر روی ماه هستند، ناسا می تواند سیستمهای محافظت از حیات را در مکانی دیگر گسترش دهد، به همراه ستاره های دنباله دار پرواز کند، از یک شهاب سنگ بازدید کند و یا بر روی آن ساکن شود.
آلدرین 79 ساله با در نظر گرفتن نیاز به فناوریهایی مانند داشتن ایستگاه بین المللی بر سطح ماه و توانایی سوخت گیری در فضا، در حال بررسی پروژه ای است تا طی آن بتواند فضانوردانی را به منظور بازدید و بررسی شهاب سنگ آفوفیز زمانی که این جرم در سال 2021 در نزدیکی زمین قرار می گیرد، به اعماق فضا بفرستند و پس از آن برنامه های خود را با ارسال فضانورد به سیاره مریخ ادامه دهد.
به اعتقاد وی تلاش کنونی ناسا برای تغییر شاتلها به کپسول اوریون یک "گام به عقب" بسیار بزرگ است زیرا شاتلها در صورت نداشتن ایمنی کافی برای حمل فضانوردان، توانایی حمل تجهیزات سنگین وزن به مدار و فرود آمدن بر روی سیاره های دیگر را خواهند داشت که نباید این توانایی ها را نادیده گرفته و استفاده از آنها را متوقف کرد.
باز آلدرین با وجود اینکه از بازتاب سفر خود به ماه و باقی ماندن این واقعه در تاریخ بسیار خوشحال است اما به شدت با بازگشت انسان به ماه مخالف است زیرا معتقد است انسان یک بار این کار را انجام داده و نیازی به تکرار این تجربه نیست و می توان با کمک فناوریهای موجود به اهداف بزرگتری دست یافت.
وی به همراه نیل آرمسترانگ یک روز را در سطح ماه گذرانده و تنها دو ساعت و نیم از روز را به راه رفتن بر سطح ماه سپری کردند. وی هنوز خاطره اولین راهپیمایی خود را بر روی ماه به خاطر دارد. به گفته آلدرین آرمسترانگ پس از قدم گذاشتن بر سطح ماه منظره مقابل دید خود را زیبا توصیف کرد اما آنچه من دیدم بسیار فراتر از زیبایی بود.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، باز آلدرین آنچه که در ماه دیده است را به این شکل توصیف می کند: به نظر من لفظ زیبا برای توصیف آن منظره کافی نیست. آنجا بسیار باشکوه و در عین حال متروکه است. بدون حیات، بدون حرکت، بدون هوا و تنها رنگی یکپارچه و یکسان است که نور را بازتاب می دهد و تفاوت نور به زاویه تابش خورشید بستگی دارد.
نظر شما