خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: از آغازین روزهای حیات اسلام، زلال جاری حدیث، از والاترین قله‌های دانش، به سوی انسانهای تشنه، سرازیر گشت. حدیث، پس از قرآن، به عنوان مهم‌ترین منبع دریافت معرفت دینی، راهنمای رهپویان راه سعادت و کمال شد و در همه عرصه‌های زندگی مسلمانان جلوه کرد.
درخش نمایان حدیث، چشم طمع ریاست طلبان و جاه‌طلبان را به سوی آن جلب نمود و قدرت‌طلبان، دین فروشان عالم‌نما را با تطمیع و تزویر به خدمت گرفتند تا برایشان حدیث بسازند و شفافیت معصومانه سخن پیشوایان دین را در گرد و غبار ساخته‌هایشان پنهان سازند.
آنان حقیقت نهفته در ورای روایات را تاب نیاوردند و با تحریف و افزودن و کاستن، جامه حدیث را بر بدعتها و خواسته‌های نفسانی خود پوشانده، و این چشمه جوشان را در امتداد تاریخ خود، گل آلود کردند.
اینک ما هستیم و راهی تابناک که در نقاطی از آن امویان و عباسیان گرد و غباری بر انگیخته‌اند و نقاطی دیگر نیز به دست غالیان و درباریان مه آلود گشته است.
جاعلان هر چند اندک، چنان آلوده بودند که پلیدی کردار زشت آنان، هر پژوهشگر در پی واقعیت را ناگزیر می‌کند تا خوراک علمی خود و آنچه به دین منسوب می‌شود با نگاهی ژرف و نقادانه بنگرد و به دانشهای حدیثی مانند رجال و کتاب شناسی و نیز نقد حدیث مجهز شود.
امامان ما نخستین ناقدان گفتار و رفتار منسوب به پیامبر اکرم(ص) و نیز خود بودند. آنان جعل حدیث و زیانهای آن را می‌دیدند و از این رو، پا به میدان رویارویی با جعل و جاعلان نهادند، و راویان و شاگردان خود را در این عرصه در آوردند و یاری دادند.
کتاب علاوه بر پیشگفتار و کتابنامه دارای اعلام است و در 2 بخش تنظیم شده است.
فهرست عناوین کتاب عبارت است از: وضع حدیث، تاریخچه وضع حدیث، انگیزه‌های وضع حدیث، انگیزه‌های سیاسی- اجتماعی، انگیزه‌های سیاسی - فرهنگی، انگیزه‌های فرقه‌ای، انگیزه‌های خاص، شیوه‌ها و قالبهای وضع؛ نقد حدیث، نقد بیرونی حدیث، نقد درونی حدیث، معیارهای برون دینی و دستاوردها و آسیبهای نقد حدیث.
نظر شما