گزارش خبرنگار مهر در تبریز حاکی است با وجود این اما هراز گاهی اجرای متنی فاخر، انگشت حیرت علاقمندان فرهنگ و هنر را به دهان می برد و امیدها را برای ارتقای جایگاه تئاتر تبریز در کشور زنده می کند.
این روزها به مناسبت سالروز صدور فرمان مشروطیت، کلانشهر تبریز، تالار تربیت این شهر شاهد اجرای عمومی نمایش "بام ها و زیربام ها" به نویسندگی غلامحسین ساعدی و کارگردانی امیر حجازی است که با استقبال گسترده ای همراه بوده است.
شهرام خزرائی، پیشکسوت هنرهای نمایشی و مدرس تئاتر در تبریز می گوید: امیر حجازی به عنوان کارگردان این نمایش از لحاظ انتخاب موضوع که نشانگر تاکید وی بر مسایل اجتماعی و سیاسی است ذهنیتی انسانی و ژرف نگر دارد و ضمناً جنبه های نمایش موضوع را با هوشمندی می بیند و می شناسد.
وی می افزاید: نمایش "بام ها و زیربام ها" بر آن است تا با پرداختن به جنبش مشروطه، گوشه ای از نقش آذربایجان و تبریز در حرکتهای ضد استعماری و ضداستبدادی را به تصویر کشیده و مجاهدتها و فداکاری های مردمان این مرز و بوم و روحیه آزادی خواهی و ظلم ستیزی آنان در جریان نهضت مشروطه را نمودار کند.
محمد پورعبدالله فرشباف، نویسنده و منتقد سینما و تئاتر نیز با تشریح موضوع این تئاتر می گوید: در این نمایش تعدادی از همسایگان و نزدیکان"علی موسیو"، به خاطر کمک به فرزندان این مجاهد مشروطه خواه که مورد تعقیب مزدوران و عوامل وابسته به دستگاه استبداد هستند با سختیهای طاقت فرسایی روبرو می شوند و بالاخره تعدادی از آنان جان خود را در این راه از دست می دهند.
وی با بیان اینکه امیر حجازی به عنوان کارگردان نمایش "بامها و زیربامها" تجربه اجراهای موفق در عرصه تئاتر را در کارنامه هنری خود دارد یادآور می شود: اجرای پرطمطراق " سلطان مار" بهرام بیضایی، اجرای موفق و باشکوه "چشم اندازی از پل" آرتور میلر و روی صحنه بردن متنی چون "بازپرس وارد می شود"، شاید از افتخارات این کارگردان جوان تبریزی باشد.
به گفته فرشباف، یکی از مهمترین ویژگی کارهای حجازی انتخاب متن هایی است که در عین عام فهم بودن،لایه هایی از معنا را نیز برای قشر متخصص دارد و این در راستای پیگیری سیاست آموزش غیرمحسوس تماشاگران است که او برای ارتقای سطح سلیقه مخاطبان انجام می دهد و مقدمات آشتی تماشاگر را با هنر ارزشمند و کهن تئاتر فراهم می سازد.
این منتقد تئاتر می افزاید: حجازی در نمایش "بامها و زیربامها" از زبان و گویش محلی هم برای انعکاس پس زمینه فرهنگی و جغرافیایی پرسوناژهای نمایش به خوبی استفاده کرده و همین موضوع سبب شده است غنای محتوایی نمایش افزایش یابد.
شهرام خزرائی، مدرس تئاتر با اشاره به پرده های مختلف این نمایش می گوید: آغاز نمایش "بامها و زیربامها" و کارگردانی امیر حجازی با صحنه به گوش رسیدن نواهای مذهبی به شکلی مناسب و زیبا قاب بندی شده است؛ موضوعی که نشان می دهد کارگردان برای هنر تئاتر، نوعی غایت مندی و معنازایی قائل است.
وی با بیان اینکه طراحی صحنه حاصل ابتکارات هوشمندانه ذهنی و ذوقی کارگردان بوده و دارای کاربری نمایشی زیاد است خاطرنشان می کند: صحنه ساده و در عین حال عمیق نمایش، حس نوستالژیک هر ایرانی غیرتمند را که خود را به سالن تربیت تبریز رسانده، بیدار می کند.
خسرو پایاب، پیشکسوت و صاحب نظر هنر تئاتر نیز می گوید: طراحی و اجرای نور و موسیقی که به ترتیب از سوی سعید سلطان پور و امیر برا انجام شده با مضمون نمایشی همخوانی دارد. استفاده از المان ها و نواهای مذهبی بیش از هر چیز به عجین شدن روحیات اسلامی و ایمان ژرف مردمان این مرزوبوم در ادوار مختلف صحه می گذارد.
به گفته وی، بازیگران این نمایش به ویژه فاطمه حسینی و مریم واعظ که در صحنه به ترتیب نقش مادر و کبری را ایفا کرده اند از لحاظ حرکات بدنی، حالات چهره، بیان لحن و صدا توانمندی و مهارت چشمگیری از خود به نمایش می گذارند به طوری که در تمام طول اجرا تماشاگران را جذب بازی زیبا و گیرای خود می کنند.
استاد پایاب با اظهار خرسندی از حضور جوانان با آتیه و هنرمند در عرصه تئاتر حرفه ای تبریز می گوید: حضور این جوانان در عرصه هنرهای نمایشی با وجود مشکلات بسیار و کمبودهای مالی موجب امیدواری برای آینده هنر تئاتر آذربایجان و تبریز است.
با همه این اوصاف، ورود و حمایت شهرداری تبریز از تئاتر فاخر حرفه ای در تبریز موجب خوشحالی و استقبال اهالی هنر شده است. بسیاری از کارشناسان اذعان می کنند شهرداری تبریز در این مورد، وظیفه فرهنگی خود را در کنار رسالت های دیگر خود به خوبی انجام داده است.
به نظر می رسد شهرداری کلانشهر تبریز به واسطه اجرای برنامه های جشنواره تابستانی تبریز و با رویکردی مناسب در کنار توجه به تغذیه فکری و فرهنگی عموم جامعه، قشر نخبه را هم مد نظر قرار داده و اجرای عمومی "بامها و زیر بامها" همزمان با سالگرد صدور فرمان مشروطیت، شهرداری تبریز را در انجام رسالتهای فرهنگی خود پویاتر کرده است.
شاید اگر پدران و نیاکان ما در شرایط آن دوره، نهال انقلاب مشروطیت و انقلاب شکوهمند اسلامی را آبیاری کردند اینک بهترین کار، ارائه تصاویر شایسته از رشادت های بی بدیل آن باشد؛ کاری که شهرداری تبریز به خوبی از عهده انجام آن برآمد.
نظر شما