اکبرعالمی به خبرنگار مهر گفت: سینما و هنر به عنوان سلسله اعصاب یک جامعه در رفتار و زندگی مردم تاثیر گذار است. هنر می‌تواند الهام بخش، راهگشا و یا عاملی ارزنده برای نشاط جامعه باشد. هنر را باید جدی بگیریم و به مثابه یک امر فرعی نباید آنرا به حاشیه برانیم.
وی افزود: ذهن انسان عصر جدید، در محاصره تصویر و صدا شکل می‌گیرد. امور فرهنگی مانند کتاب روزنامه، موسیقی، تئاتر، نقاشی و گرافیک محیطی به روح آدمی جان تازه می‌بخشد. درک هنرسعادت می‌خواهد و برای ارتقاء هنر به ارتقاء نگاه مخاطب نیاز داریم.
این کارشناس سینما ادامه داد: امور هنری به دلیل تاثیرشگرف آن برگروه‌های گوناگون مخاطب، به تمیز دادن تاثیرات و تشخیص آن که ممیزی نامیده می‌شود، نیاز دارد، اما نه با شیوه های پنجاه سال پیش! در آمریکا بهترین کارشناسان علوم تربیتی، در کار ممیزی و تشخیص صلاح‌دید فیلم‌ها، در مجامع غیر دولتی نبض امور را در دست دارند و فیلم‌ها را رده بندی می‌کنند.
عالمی گفت: این ممیزی‌ها به سلیقه شخصی آنها و مشرب سیاسی یا اجتماعی و دولتی بودن این هیئت ربطی ندارد. این آدم‌های دانشگاهی با خرد ورزی، تاثیر کوتاه مدت و بلند مدت را برای سلامت بیشتر فکر و بهداشت روان جامعه در نظر می‌گیرند. همان لحظه که فیلم‌ها را ممیزی می‌کنند، به مثابه جامعه شناس، روانشناس، معلم اخلاق، به مانند پدر و مادر دغدغه دارند. دور و نزدیک و تمام طوفان‌های اجتماعی را می‌بینند و می‌دانند که نوجوانان از مجرای کلاس‌های ناپیدا و پنهان، چیزهایی را دریافت می‌کنند که از چشم معلم و والدین دور می‌ماند.
این مدرس سینما افزود: اما اینکه تا چه اندازه موفق هستند، در پی یافتن پاسخ این سئوال با فرمول‌های ریاضی نیستم. این ساده‌اندیشی است اگر فکر کنیم که دنیا کاملا ازمعنویت و اخلاق فاصله گرفته است. فراموش نمی‌کنیم که خداوند خالق تمام کائنات بی‌انتهاست. همان گونه که اندیشه هنرمندان مرز نمی‌شناسد، آسیب شناسی سینما هم به تمام وجوه هستی باید نگاه کند.
عالمی ادامه داد: امروز باید به فکر کلاس‌های پنهان و نیز پذیرفتن آن در شکل دادن ذهن نوجوانان خود باشیم. در جوامع کنونی کلاس‌ها و مجاری متفاوتی برای تبادل اطلاعات وجود دارد و از راه اینترنت جدیدترین آثار خلق شده در جهان، به همراه اطلاعات کاملی از این آثار در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد. به عنوان مثال فیلمی که در اروپا و آمریکا دو روز پیش بر پرده سینما رفته است، در فاصله زمانی کوتاهی به دست جوانان در سراسر دنیا می‌رسد.
وی گفت: آیا نباید درباره رشته‌های دانشگاهی در باره آموزش مدیریت هنری و همچنین مدیریت فرهنگی فکر کنیم؟ آیا می‌توانیم هر مدیر شایسته ای را در راس امور هنری بگذاریم؟ یا اینکه باید از خود بپرسیم ما در عصر دانشمندان متخصص زندگی می‌کنیم و داشتن شرط لازم به معنای داشتن شرط کافی نیست! بنابراین با حروف درشت در ذهن خود بنویسیم که درعصر مدیران زندگی نمی کنیم! بلکه در عصر مدیران متخصص زندگی می‌کنیم.
این استاد دانشگاه با اشاره به آگاهی مخاطبان امور فرهنگی در جامعه امروز ایران گفت: با توجه به افزایش آگاهی و اطلاعات مخاطبان، سازمان‌های فرهنگی در کشور و به خصوص سینما و تلویزیون به عنوان رسانه‌های تصویری با بالاترین قابلیت انتقال پیام‌های گوناگون به مخاطبان، وظیفه ای ظریف را بر عهده دارند و نیاز به آسیب شناسی مسائل مرتبط با رسانه‌های تصویری احساس می‌شود.
این مستند ساز در خصوص آسیب شناسی سینما گفت: آسیب شناسی سینمای ایران را باید در موارد متعددی جستجو کرد: آموزش، بودجه، خلاقیت، به روز بودن دانش و ابزار کار، سواد عمیق هنری و اجتماعی، مخاطب شناسی، پژ‍وهش، فناوری یا تکنولوژی درسینما، جهان‌بینی و تحلیل اتفاقات امروز دنیا، قبول داشتن تاثیرات شگفت تصویر و صدا بر شکل دادن ذهن انسان‌ها، همه و همه باعث می‌شود تا با یک خانه تکانی ذهنی برای ارتقاء جایگاه سینمای ایران، از زوایای گوناگون، اندیشه کنیم و از روزمرگی فاصله بگیریم .
وی گفت: وقتی از سینمای ایران حرف می‌زنیم ناگهان تفاوت‌های آنرا با مدیریت در کشورهای دیگر در می‌یابیم و به خود می‌گوئیم که داشتن شرط لازم و کافی، در سینمای ایران جواب نمی‌دهد! چرا ؟!.. برای آنکه سینمای ایران به راه رفتن روی لبه تیغ می‌ماند. آرزو دارم تهیه کنندگان، کارگردانان و فیلمنامه نوبسان ارزشمند ما کنار نروند وانگیزه های خود را از دست ندهند ( زیرا در آن زمان جولانگاه سوداگران وسیع‌تر می‌شود) آرزو دارم آنانکه برای سوداگری به سوی سینما آمده‌اند، سودای دیگری را پیشه کنند، زیرا سینما، پیشه نیست! بیشه خرد و اندیشه است و هزاران نکته باریک و ظریف دارد.
عالمی در ادامه افزود: به دست آوردن تعریفی درست از عوامل سازنده یک فیلم برای رسیدن به سطوح بالا در این عرصه ضروری است. تهیه کننده کیست و چه مختصاتی دارد ؟ آیا او تنها سرمایه گذار است ؟ تعریف درست و علمی در خصوص ممیزی به معنای تشخیص دادن و تمیز دادن چیست ؟ کسانی که ممیزی را انجام می‌دهند جامعه شناسان دورنگری هستند که از تمام زوایا به برآیند بردارهای یک اثر سینمایی در کوتاه مدت و بلند مدت می‌اندیشند. آنها نباید با سلیقه شخصی آثار سینمایی را زیر ذره بین نگاه خود و دوستانشان ارزیابی کنند.
وی در پایان گفت: هنگامی که در روزگار رقابت‌های فشرده حرف می‌زنیم! و هرگاه درباره شکوفایی امور جامعه‌ای پوینده برنامه‌ریزی می‌کنیم، نباید فراموش کنیم که آموزش و باز آموزی در راس تمام مسائل قرار دارد و به روز بودن آن از نظر فناوری باید در دستور کار درعرصه‌های گوناگون قرار گیرد. سعی کنیم در فضایی بدون حب و بغض و به دور از حسادت، (بدون مرید پروری) شرایطی مناسب برای ورود جوانان تحصیل‌کرده و آموزش دیده برای خلق آثار جدید و شکوفایی استعدادها در این عرصه فراهم شود. همچنین توجه به فیلمنامه و فیلمنامه‌نویسان دانا و خلاق، استفاده از بازیگران توانا درنقش آفرینی آثار ماندگار، همه و همه در کنار انگیزه، عوامل موثر در ساخت یک اثردر خور توجه محسوب می‌شوند.
نظر شما