به گزارش خبرنگار مهر در کرج، 17 شهریورماه مطابق با هشت سپتامبر به عنوان روز جهانی نهضت سواد آموزی و مبارزه با بیسوادی نامیده شده است که در بیشتر نقاط کشور برنامه های مختلفی در این راستا برگزار می شود.
سوادآموزی در ایران از سال 1315 شمسی با تشکیلات سازمان تعلیمات اکابر آغاز شد. در آن زمان این بخش از وظیفه سوادآموزی از ادارات مربوط به وزارت معارف به شمار میرفت ولی پس از مدتی چون توفیق چشمگیری نداشت، منحل شد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی مسئله محو پدیده شوم بیسوادی مورد توجه اندیشمندان و مسئولان کشور قرار گرفت. سرانجام بعد از انقلاب به رهبری امام خمینی (ره) نهضت سوادآموزی پایه گذاری شد و فصل جدیدی را در تاریخ انقلاب ما گشود.
در رأس اجرای این طرح حضرت امام خمینی (ره) با پیام تاریخی خود در هفتم دی ماه 1358، از همگان مبارزه ضربتی با بیسوادی را درخواست کرد و فرمود که "ما یه بسی خجالت است که در کشوری که مهد علم و ادب بوده و در سایه اسلام زندگی میکند، بیسواد وجود داشته باشد."
به دنبال صدور فرمان رهبر کبیر انقلاب، سازمان نهضت سوادآموزی به صورت مستقل تأسیس و پایه گذاری شد. این نهضت در ابتدا در قالب نهادی مستقل کار خود را آغاز کرد و در سال 1361 به آموزش و پرورش پیوست. همکاری این نهاد انقلابی با آموزش و پرورش، به صورت کار مشترک آغاز و سبب شد که تلاش وسیعتری در کشور آغاز شود.
آموزش و سواد، زیربنای توسعه است و در هیچ کشوری توسعه مطلوب اتفاق نخواهد افتاد مگر اینکه مسائل دانش آموختن و یادگیری تا مقطع دانشگاه تداوم یابد.
در جامعه امروزی سواد تنها به خواندن، نوشتن و حساب کردن محدود نمی شود بلکه تلاشی در راه تطبیق افراد بیسواد با محیط و جهان اطراف خود و دنیاست که همواره دچار تغییر و تحول است. پایه و اساس توسعه هر کشور به میزان سوادآموزی آن بستگی دارد، می توان گفت سوادآموزی، وسیله برقراری ارتباط به معنای گسترده آن است یا به عبارت دیگر قوی ترین وسیله ارتباط با دنیای خارج به شمار می آید.
یکی از شاخصها در نرخ رشد هر منطقه میزان سواد جمعیت است و به هر میزان که جمعیت آن منطقه بهره سواد آموزی داشته باشد، به طور قطع آن شهرستان و استان از نرخ رشد بالاتری برخوردار می شود. با توسعه روزافزون کلانشهرها و مهاجرت بی رویه اقشار ضعیف، کم درآمد و کم سواد با مهارت شغلی کم و ناکافی به کلانشهرها و مراکز استانها، ضرورت پرداختن به سوادآموزی در کلانشهرهایی همچون کرج، مشهد و تبریز بیش از پیش گوشزد می کند.
اغلب مشاهده می شود که افراد جویای کار از خانواده هایی با سطح تحصیلات پایین هستند که با مهاجرت به کلانشهرها در رویای داشتن زندگی بهتر، یافتن شغل مناسب و درآمد کافی به سر می برند که این مهم بدون کسب آموزش و سوادآموزی برای این اقشار محقق نمی شود.
در این راستا در سالهای اخیر نرخ کم سوادی در کشور رو به ریشه کن شدن است اما با این همه هنوز شمار زیادی از افراد در روستاها و نقاط دورافتاده کشور از بیسوادی و کم سوادی رنج می برند.
آشنایی با حقوق شهروندی و دفاع از حقوق اولیه زندگی بدون کسب مهارتهای سوادآموزی امکان پذیر نیست و افراد باسواد در جامعه نسبت به حقوق خود در بخشهای مختلف آشنایی بیشتری دارند و از این رو همواره حقوق آنها کمتر ضایع می شود، از طرفی نقش تحقیقات و رسانه ها با روی آوردن افراد بی سواد با هر سلیقه، سن و سال و قومیت نسبت به سوادآموزی نقش تاثیرگذاری دارد.
آمار رسمی از بیسوادان کرجی وجود ندارد/ کمبود فضای آموزشی برای بیسوادان کرجی
در این زمینه رئیس نهضت سوادآموزی کرج در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مشکلات نهضت در این کلانشهر اظهار داشت: در حال حاضر آمار رسمی از بیسوادان کرجی وجود ندارد و ورودی بیسوادی هنوز بسته نشده است.
محسن بیدگلی افزود: این بدان معناست که در گروه سنی دبستان هنوز بیسواد وجود دارد که در این راستا وظیفه نهضت باسواد کردن بیسوادان زیر 10 سال است.
این مسئول خاطرنشان کرد: در حال حاضر کمبود فضای آموزشی برای بیسوادان در کلانشهر کرج یکی از مشکلات جدی نهضت است که باید مدارس، مساجد و پایگاه های بسیج تعامل مطلوب و گسترده ای داشته باشند تا نرخ بیسوادی در کرج گسترش یابد.
بیدگلی بیان داشت: از دیگر مشکلات این نهضت بازگشت بیسوادی در سوادآموزان است که در جامعه وجود دارد، در این راستا آموزش مداوم تاکید شده است و در این راستا کتابهای ساده نویسی شده و مصور در اختیار سوادآموزان قرار داده می شود.
رئیس نهضت سوادآموزی کرج عنوان کرد: با اجرای این طرح حلقه ارتباطی مطالعه و سوادآموز گم نمی شود و در تمامی اوقات فرد بیسواد و کم سواد با خواندن و نوشتن سروکار دارد.
وی با اشاره به برگزاری کلاسهای مهارت آموزی توسط نهضت سوادآموزی اظهار داشت: این کلاسها در کنار آموزش سواد می تواند مهارت زندگی اجتماعی را به سوادآموزان آموزش دهد.
بیدگلی یادآور شد: کلاسهای آموزش مهارت سوادآموزی متناسب با شرایط مکانی و درخواست شرکت کنندگان به آموزش مواردی فراتر از سواد معمولی می پردازد اما این روند کافی نیست و باید در این راستا تلاش بیشتری شود.
در جامعه امروزی باید شرایطی فراهم شود تا افراد کم سواد و بیسواد با هر سن و سال بتوانند با کمترین هزینه در وقت و سرمایه خود از این نعمت برخوردار شوند. به نظر می رسد در دنیای پیشرفته امروز تنها سواد خواندن و نوشتن کافی نیست و بسیاری از نیازهای افراد را تامین نمی کند.
کشور ما در بسیاری از موارد هنوز وارد کننده لوازم خانگی خارجی با راهنماهای لاتین است، استفاده از رایانه نیاز به سواد اولیه زبان انگلیسی دارد و بهره مندی از ابزارهای التکرونیکی دیگر از جمله عابر بانک، تلفنبانک، ثبت نام اینترنتی وام و مسکن و ... نیازمند سواد کافی و برخورداری از مهارتهای زندگی امروزی است.
با این تعریف رویکرد سواد آموزی امروز با گذشته متفاوت است و این موضوع باید مدنظر مسئولان سوادآموزی و آموزش کشور قرار گیرد.
امید می رود با گسترش چتر سوادآموزی در کشور شاهد تضییع حقوق افراد کم سواد و بی سواد و نیز بازگشت اعتماد به نفس و احقاق حقوق شهروندی برای این افراد باشیم.
نظر شما