به گزارش خبرگزاری مهر، در میان متفکران مکتب فرانکفورت آدورنو به سبب آثاری که درباره ادبیات و هنر رسمی انجام داده به لحاظ مطالعات زیباییشناختی مورد توجه است.
آدورنو معتقد است که رسالت هنر باید برای هنر باشد و نه برای لذت رسانی نفسانی.
این کتاب مشتمل بر مجموعه مقالات است که افکار و اندیشههای این فیلسوف را درباره اخلاق مورد بحث قرار میدهد.
تئودور لودویگ ویزنگروند آدورنو ( ۱۹۰۳ - ۱۹۶۹) جامعهشناس، فیلسوف، موسیقیشناس، و آهنگساز نئومارکسیست آلمانی بود. او به همراه کسانی چون ماکس هورکهایمر، والتر بنیامین، هربرت مارکوزه و یورگن هابرماس از سران مکتب فرانکفورت بود. او در ضمن مدیر موسیقی "پروژهٔ رادیو" بود.
آدورنو در سال 1943 آلمان هیتلری را به مقصد کالج مرتن آکسفورد ترک گفت. در طول سه سال و نیمی که در انگلستان به سر برد، مقالاتی را برای دفتر مجلۀ موسسه تحقیقات اجتماعی مینوشت که پس از آن، تحت مدیریت دوستش، هورکهایمر اداره میشد.
آدورنو سالهای جنگ را در hمریکا سپری کرد. در طول آن دوران با هورکهایمر در تالیف دیالکتیک روشنگری مشارکت داشت. این اثر غالباً به عنوان رکن اصیل نخستین نسل نظریه انتقادی محسوب میشود.
آدورنو پس از جنگ به فرانکفورت بازگشت تا به تاسیس مجدد موسسه کمک کند. در طول دوازده سال بعد کتابهای متعددی پیرامون نقد ادبی و موسیقی، نظریه اجتماعی و فلسفه به تولید رساند.
کریستیانا گرهاردت استاد دانشگاه کالیفرنیا است.
نظر شما