تهمورث ساجدی استاد ادبیات تطبیقی دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار مهر با اعلام این خبر گفت: کتاب "تاریخ ایرانشناسی در فرانسه" حاصل حدود 16 سال مطالعه من روی این موضوع ویژه در ایران و فرانسه است که گاهی به صورت متمرکز و گاه پراکنده و در خلال کارهای دیگر انجام شده است.
این پژوهشگر تاریخ ادبیات ادامه داد: در واقع من در تمام مدت 13 سالی که در فرانسه روی خاورشناسی کار میکردم به اضافه دو سال دوران تدریسم در این رشته و یکسال کار تحقیقی در این باره، مشغول آمادهسازی مواد خام برای نگارش این اثر بودم.
وی با اشاره به پیشنهاد ایرج افشار برای تدوین بخشی از دایره المعارف بزرگ اسلامی با تحقیقاتی که در خلال این اثر "تاریخ ایرانشناسی در فرانسه" انجام شده است افزود: در این دایرهالمعارف بخش مستقلی هم به خاورشناسی و تحقیقاتی که در این باره شده اختصاص یافته و من مسئول بخش مربوط به ایرانشناسی در فرانسه، سوئیس و بلژیک شدهام.
ساجدی اضافه کرد: البته دو کشور اخیر (سوئیس و بلژیک) در زیرمجموعه کشور فرانسه قرار خواهند گرفت چرا که در فاصله زیادی از مقطع زمانی مورد اشاره در این تاریخ (قرن 13 تا 20) چنین کشورهایی وجود خارجی نداشتند. به هر حال 15 صفحه مورد نیاز آن دانشنامه (دایره المعارف بزرگ اسلامی) را تهیه و تحویل دادهام.
این پژوهشگر اضافه کرد: تاریخ این کتاب و در واقع تاریخ ایرانشناسی در فرانسه از اوایل قرن 13 میلادی آغاز میشود که در حال حاضر تا پایان قرن نوزدهم آن تکمیل شده و امیدوارم در مهر ماه آن را آماده چاپ کنم. هدف من این است که اقدامات ایرانشناسان فرانسوی را در این بازه زمانی بررسی کنم و میزان تاثیرگذاریشان را در شناخت خارجیها از ایران بررسی کنم.
این استاد ادبیات تطبیقی دانشگاه تهران درباره حجم این اثر هم گفت: میخواستم این کتاب را در سه جلد 500 صفحهای منتشر کنم اما چون زورم نمیرسد احتمالاً در همان یک جلد 1500 صفحهای منتشر خواهد شد. البته هنوز با هیچکدام از ناشران علاقمند به چاپ این اثر یعنی هرمس، سخن و امیرکبیر به توافق نرسیدهام.
به گفته ساجدی کتاب در "تاریخ ایران شناسی در فرانسه" تاریخ مطالعات ایرانشناسان مشهور فرانسوی یا فرانسوی زبانی مانند پیترو دلاواله، اوژن بورنوف، آنتوان میه، ژیلبر لازار، دوفوشهکور، ماسینیون و هانری کربن مورد بررسی قرار گرفته و اسناد سیاحانی که از قرن 13 (دوران مربوط به ایلخانان مغول) تا قرن بیستم به ایران آمدهاند و کتیبهها را خواندهاند مورد بررسی قرار گرفته است.
این پژوهشگر ادبیات گفت: کتاب "تاریخ ایران شناسی در فرانسه" شامل سه بخش اصلی است. قسمتی که به فیلولوژی زبان فارسی(فقهاللغه) میپردازد، بخشی که در آن سیر تاریخی خواندن کتیبهها و زنده کردن زبانهای منسوخ بررسی میشود و نیز بخشی که به بررسی و مقابله لغتی آلمانی و هلندی با لغات ایران پرداخته است.
نظر شما