شیمبار باز هم در آتش سوخت / آتش سوزی در لوای خشکسالی

به گزارش خبرنگار مهر در اهواز، این آتش سوزی عصر روز جمعه آغاز و شب توسط نیروهای آتش نشانی خاموش شد ولی یک هکتار از زمینهای مرغوب این دشت حفاظت شده در آتش سوخت و هنوز علت قطعی این آتش سوزی اعلام نشده است.

سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی خوزستان در این خصوص به خبرنگار مهر در اهواز گفت: ظاهرا این آتش سوزی ها که برای چندمین بار متوالی صورت می گیرد به بهانه خشکسالی صورت می گیرد ولی وقتی وقایع صورت گرفته در آن مناطق را بررسی می کنیم به نتایح جالب توجهی می رسیم ولی در هر حال می توان این آتش سوزی و حوادث احتمالی آینده را به موضوع خشکسالی ربط داد.

مجتبی گهستونی تصریح کرد: احتمالا برخی عشایر برای اینکه دام خود را در زمین های بکر و خوش آب و هوای این دشت حفاظت شده برای چرا سوق دهند به چنین آتش سوزی هایی نیاز پیدا می کنند یا اینکه برای تخریب و از بین بردن حیوانات وحشی که در این مناطق به وفور سکونت دارند و برخی موارد به گله ها که به صورت غیرقانونی در آن مناطق چرا می کنند حمله ور می شوند نیز چنین حوادثی نیاز پیدا می کند.

وی ادامه داد: همچنین برخی کشاورزان منطقه برای اینکه به صورت غیر قانونی برخی زمین های بکر این منطقه حافظت شده را به زمین های خود اضافه کنند نیاز مبرم به چنین حادثه ای دارند در عین حال برخی زمین های خواران نیز از اینگونه حوادث استقبال می کنند.

گهستونی تاکید کرد: به هرحال انتظار ما این است که مقامات و مدیران مسئول در حافظت از این دشت ذهن خود را صرفا به خشکسالی معطوف نکنند و این قبیل حوادث را نیز پیگیری کنند تا مبادا این منابع ملی در کام سودجویان از بین برود.

وی تصریح کرد: عبور جاده مسجدسلیمان به شهرکرد که باعث کوتاه شدن زمان رفت و آمد استان های خوزستان و اصفهان می شود و قرار امسال به بهره برداری برسد باعث افزایش قیمت و رونق قابل توجه زمین های اطراف شده به همین دلیل حافظت از این زمین ها بیش از پیش اهمیت پیدا می کند.

منطقه شیمبار در 100 کیلومتری شمال مسجدسلیمان و در دره‌های عمیق زاگرس واقع شده است. این منطقه بیش از 50 هزار هکتار مساحت دارد. منطقه شیمبار با داشتن ترکیب منسجم، شرایط آب و هوایی مناسب و ترکیب ویژه درختان و درختچه‌ها، از ارزش توریستی بالایی برخوردار است.

این منطقه با پوشش جنگلی مناسب و مناظر جذاب و دیدنی توسط کوه‌های بلند و بعضاً برفگیر واقع در دره مشترک کوه‌های دلا، تاراز و منار محصور شده است.هرچند تنوع زیستی گیاهی از مهمترین شاخص‌های این منطقه بوده اما پوشش عمده و غالب آن، گونه درختچه‌ای جاز یا بنگله است که با محیط خود دارای سازگاری قابل توجهی است.

شیرین بهار شامل مناطق: تنگ سنو (تنگ سنان)، پل نگین، گذرگاه، امامزاده صالح ابراهیم است و وجود چشمه های متعدد و آبشارهای زیبا و همچنین وجود رودخانه ای معروف به شط شیمبار در کنار جنگل پوشیده از انواع درختان بلوط، بادام، بوته های وحشی مانند: قارچ، و انواع مرکبات، انگور کوهی، توت، انار و سیب زیبائی خاص به این منطقه داده است.

وجود کوههای سر به فلک کشیده و مناسب کوهنوردی و پوشیده از گلها و بوته های متنوع و انواع حیوانات زیبائی منطقه را دوچندان کرده است. بدلیل وجود خاک مناسب و آب و هوای مساعد در این منطقه محصولات کشاورزی از قبیل گندم، جو، نخود و عدس کاشته می شود.

این دشت محل سکونت حیواناتی مانند گرگ، سنجاب ایرانی، پلنگ، شغال، گربه وحشی، کفتار، گزار، حواصیل، بلبل  جیقاق است.

گهستونی وجود پل تاریخی نگین مربوط به دوره اشکانی، کتیبه عظیم الیمایی به نام "بتان" ، وجود گور دخمه و... را از جمله دلایل تاریخی بودن این محوطه حفاظت شده عنوان کرد.

مجتبی گهستونی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: احداث جاده جدید خوزستان به چهارمحال و بختیاری که هم اکنون مراحل تکمیلی خود را طی می کند 20 هکتار از این تالاب  را به مشکل مواجه کرده است.

در عین حال ماه گذشته نیز 30 هکتار از جنگلهای حفاظت شده کرخه در شهرستان شوش در آتش سوخت و هنوز علت این آتش سوزی معلوم نشده است.

در این آتش سوزی 30 هکتار از جنگلهای حفاظت شده کرخه در آتش سوخت که گفته می شود علت این آتش که هنوز به صورت رسمی توسط هیچ ارگانی اعلام نشده خشکسالی شدیدی است که در دو سال اخیر در خوزستان رایج است.

جنگلهای کرخه با مساحت 13 هزار و 995 هکتار واقع در شمال غرب شوش در امتداد رودخانه کرخه تنها زیستگاه طبیعی باقی مانده گوزن زرد ایرانی است. در حال حاضر بین ۲۴۰ تا ۴۰۰ راس گوزن زرد در پناهگاه های حیات وحش نگهداری می شوند