به اعتقاد کالدر ما شاهد تحول و جابجایی از روابط بین‌الملل به سوی سیاست جهانی هستیم. در سنت فکری گذشته در روابط بین‌الملل عادت بر این بوده که نوعی تقسیم بندی به درونی و بیرونی صورت گیرد و بین مسائل داخلی و بیرونی مرزی ترسیم شود. بر اساس این تقسیم بندی آنچه در مرزهای داخلی است سیاست و خط مشی است و آنچه در بیرون قرار دارد استراتژی و دیپلماسی است.
در حال حاضر تغییری را شاهد هستیم و آنچه که در بیرون قرار دارد از سنخ سیاست است که نه تنها در برگیرنده دولتهاست، شامل بازیگران غیردولتی، گروههای جامعه مدنی و غیره نیز هست.
آنچه در داخل مرزها اتفاق می‌افتد توسط وزارت خارجه و ارتش راهبری می‌شود.
در حال حاضر در جایگاهی قرار داریم که با تغییرات چشمگیر شناخته می‌شود و ده سال پیش خیلی چالش برانگیز تلقی می‌شد ولی در حال حاضر این موضوع مورد پذیرش قرار گرفته است.
هم رهیافتهای امنیتی و هم رهیافتهای چندجانبه‌گرا در ده سال پیش انتظار این تغییرات را نداشتند ولی در حال حاضر این موضوع را پذیرفته‌اند که تغییرات پیاپی جزء ذاتی جهان امروز است.
این موضوع مورد پذیرش قرار گرفته که ما در حال حرکت به سوی دنیایی از سیاست‌های جهانی هستیم.
نکته قابل توجه این است که در چنین جهانی که با تغییرات مداوم و فزاینده شناخته می‌شود، بسیاری از مردم بر اساس مؤلفه‌های واقع‌گرایانه به مسائل نگاه می‌کنند و بر این اساس رفتار می‌کنند.
این مسئله خیلی مهم است که بدانیم در حال حاضر کدام مفهوم مورد پذیرش است. به عنوان مثال من بررسی کرده‌ام که بسیاری از مردم می‌دانند ماهیت مناقشات تغییر کرده ولی نمی‌خواهند رهیافتهای جدیدی که این مناقشات را مورد بررسی قرار می‌دهند را بپذیرند.
کالدر اذعان می‌دارد که او بسیاری از آثار آمریکایی‌ها را مورد مطالعه قرار داده که در این آثار سنخ مناقشات کنونی از نوع مبارزات آزادی خواهانه تلقی شده‌اند.
به نظر ویچالش عمده بعدی، از نوع گفتمانی است. از اینرو بزرگترین چالش سازه‌انگاری است. چالش و مناقشه بزرگی میان معتقدان به درک تفسیری از علوم اجتماعی و کسانی که اعتقاد به قرائت تبیینی دارند وجود دارد.
ایده اصلی و محوری که رهیافت سازه‌انگاری مورد توجه قرار می‌دهد این است که چگونه شما به چیزها شکل می‌دهید و چگونه شما برای آنها در علوم اجتماعی راه حل می‌یابید.
در این علوم تعیین امر واقع بسیار دشوار است و چیزی که می‌توان انجام داد این است که تفسیری انجام دهیم که قادر باشد رفتارهای ما را بازتاب داده و از این رهگذر به میزان قابل قبول بودن تفسیر خود پی ببریم.
نظر شما