دکتر محمد ضیمران در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این سؤال که یک معلم و استاد چه شیوه‌هایی را برای پرورش تفکر انتقادی در دانش‌آموزان و دانشجویان می‌توانند به کار گیرند؟ گفت: یک کتاب باید بنویسم تا بگویم شیوه‌های انتقادی در واقع ابزاری هستند برای اینکه ذهن دانش‌آموز را تحلیلی بار بیاورند و بنابراین یک سلسله مدلها و الگوهایی هستند برای تمرین تفکر انتقادی.
وی افزود : این داستانی مفصل است و بعضی‌ها که در آموزش و پرورش کار می‌کنند دو سه ترم روی این مسئله کار می‌کنند که روشهای مختلف تفکر انتقادی را چه جوری می‌شود پیاده کرد و در بچه‌ها جا انداخت تا تفکر انتقادی داشته باشند. به طور خلاصه من نمی‌توانم در اینجا چیزی بگویم.
ضیمران در پاسخ به این سؤال که اگر کار تدریس را به شرایط قبل از کلاس، درهنگام کلاس و بعد از کلاس تقسیم کنیم یک معلم و استاد برای هریک از این مراحل چه نکاتی را باید در نظر بگیرد؟ گفت: مهمترین چیزی را که یک معلم خوب باید داشته باشد این است که بیشترین سود را در خود کلاس به دانش‌آموزان بدهد یعنی اگر آنها حتی قبل از کلاس هم آمادگی داشته باشند آنها را آماده کند و علاقه‌مندشان کند که بعد از کلاس بروند و بحث را از روی عشق و علاقه دنبال کنند.
این محقق و پژوهشگر تصریح کرد: معلم خوب کسی است که در واقع تکیه نکند بر این نکته که دانش‌آموز قبلاً خودش را برای کلاس آماده کرده یا نه؟ بلکه سرکلاس جوری درس بدهد که همه سر کلاس شیفته‌وار و عاشق‌وار این موضوع یا این حوزه یا این رشته را بروند دنبال کنند و بعد از کلاس به محض اینکه رسیدند جای دیگری یا رسیدند به خانه همین موضوع را از روی علاقه دنبال کنند و این تبدیل بشود به کار ذوقی برای دانش‌آموز.
ضیمران در پاسخ به این سؤال که آیا تدریس در علوم انسانی با تدریس در علوم طبیعی تفاوتهایی دارد؟ گفت: خیلی زیاد تفاوت دارد. علوم انسانی با زندگی انسان در جامعه، در فرهنگ و در خانواده سروکار دارد لیکن علوم طبیعی بیشتر در آزمایشگاههاست و بر اساس تجربه و آزمایش دقیق و علمی است که انجام می‌شود. بنابراین موضوعات این دو شاخه متفاوت است، کاربردهایشان هم مختلف است، روشهایشان نیز متفاوت است. بنابراین اینها را نمی‌شود دو حوزه مشابه قلمداد کنیم. اینها دو حوزه متفاوت هستند.
نظر شما