علی حسین بیرانوند در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مهر در شهرستان بروجرد گفت: این سیلابها علاوه بر آثار تخریبی که بر دشتها و مزارع و زمینهای کشاورزی می گذارد، تهدید کننده راه سراسری تهران - خوزستان نیز هست.
وی عنوان کرد: با این شرایط باید با کشت درختان به ویژه درخت صنوبر در حاشیه رودخانه ها و جذب آب این دشت توسط درختان و افت سطح ایستایی آب، علاوه بر جلوگیری از سیلاب و فرسایش خاک، موجب جذب آب در زمین شده و از روان آب جلوگیری شود.
عضو جامعه جنگلبانی ایران تصریح کرد: دشت سیلاخور بزرگترین دشت هموار استان لرستان در غرب ایران است که برگرفته از کلمه سیلاب خور بوده و نشان دهنده وجود سیلاب در گذشته های دور در این دشت بوده است.
بیرانوند عنوان کرد: این دشت وسیع قسمت وسیعی از مساحت شهرستان های بروجرد و دورود را در بر می گیرد و به سیلاخور بالا و پایین تقسیم می شود.
وی افزود: به دلیل وجود آب فراوان و خنک و سرشار از اکسیژن و خاک خوب و زمین هموار و رودخانه های خروشان در پهنه این دشت استعداد فوق العاده ای برای رونق بخش کشاورزی به خصوص زراعت چوب در این منطقه وجود دارد.
عضو جامعه جنگلبانی ایران تصریح کرد: گونه صنوبری که برای کاشت در این دشت توصیه شده، گونه ای است که کاشت آن با موفقیت به انجام رسیده است و مورد استقبال کشاورزان نیز قرار گرفته است.
وی ادامه داد: کاشت این گونه صنوبر علاوه بر اینکه عملکرد آن از نظر درآمدزایی پنج برابر بیشتر از کشت گندم است، راندمان تولید چوب آن نیز نسبت به گونه های بومی بالاتر بوده و دوره بهره برداری آن بسیار کوتاه است.
بیرانوند خاطرنشان کرد: مبدا گونه صنوبر نیگرا از ترکیه بوده و قلمه آن از استان آذربایجان تهیه شده که پس از کاشت در تهیه کلون سازی در نهالستان زاغه در سطح استان به تولیدکنندگان نهال بخش خصوصی معرفی شده است به طوریکه هم اکنون هر ساله بیش از یک میلیون نهال صنوبر اصلاح شده سریع الرشد در استان توسط بخش خصوصی تولید در اختیار متقاضیان چوب قرار می گیرد.
وی یادآور شد: درآمدزایی بالا و ایجاد اشتغال پایدار، تولید چوب و تهیه مواد اولیه کارخانجات چوبی، جلوگیری از تخریب جنگل های طبیعی کشور، گسترش صنایع چوبی در استان و تولید اشتغال مولد، استفاده بهینه از آب وخاک، توسعه فضای سبز، ایجاد بادشکن در اطراف مزارع جهت افزایش تولید سایر محصولات را از مزایای کشت این گونه صنوبر در دشت سیلاخور خواهد بود.
به گزارش مهر، دشت سیلاخور وسیعترین دشت لرستان محسوب می شود به طوریکه مساحت آن را با دشت الیگودرز حدود 130هزار هکتار نوشته اند. طول آن شرقی غربی و خاک آن بسیار مرغوب و حاصلخیز است.
شهرهای اشترینان، بروجرد، ازنا، دورود و الیگودرز به ترتیب از غرب به شرق در طول آن قرار دارند. رودخانه سیلاخور از غرب به شرق خاک آن را مشروب می کند و شاهرگ حیاتی این منطقه محسوب می شود.
به احتمال زیاد این اراضی وسیع در گذشته به ویژه در زمان کاستها، مادها و هخامنشیان از مهمترین مراکز پرورش اسب بوده است.در طول دشت سیلاخور شاید صدها روستا و آبادی قرار گرفته است که اغلب مردم این دهات از طریق کشاورزی امرار معاش می کنند.
دشت سیلاخور در گذشته های نه چندان دور سراسر پوشیده از مرغزارها، چراگاهها، مراتع، بیشه زارها، باغات، چمن زارها و قلمستانهای وسیع بوده است اما امروزه متأسفانه به علت توسعه زندگی شهرنشینی و گسترش صنایع، این اراضی سرسبز و حاصلخیز روز به روز به زیر ساختمان کارخانه به ویژه کارخانه های سنگبری و سایر تأسیسات صنعتی فرو می رود.
طبق برآورد سازمان محیط زیست همه ساله هزاران تن از خاک این منطقه دچار فرسایش می شود و خسارت می بیند.
نظر شما