به گزارش خبرنگار مهر، وحید موسائیان پس از سال‌ها فعالیت در سینمای مستند و ساخت فیلم کوتاه به سینمای حرفه‌ای آمد، "آرزوهای زمین" اولین فیلم این کارگردان گرایش و نوع نگاه او به سینما را نشان می‌داد، موسائیان در یان سال‌ها با وجود مشکلاتی که برای نمایش عمومی فیلم‌هایش به وجود آمده همچنان سعی کرده به سینمایی که به آن وابسته است تعلق خاطرش را حفظ کند و در مسیری حرکت کند که با "آرزوهای زمین" فیلمی تلخ و تراژیک درباره عشق و ارزش‌های فنا شده زندگی سنتی شروع کرده بود.
* پایان سه گانه
"خانه روشن" پایان سه گانه‌ای درباره تنهایی انسان معاصر و دلبستگی‌ها و سرگشتگی‌های او است، موسائیان فیلم را نقطه پایانی بر "تنهایی باد" و "خاموشی دریا" می‌داند. داستان فیلم درباره ارتباط عاطفی سهراب (کاوه کاویان) و "ارغوان (لیلا زارع) است. دختر درگیر یک بیماری روحی است و خود را در اتاقی تاریک محبوس کرده، سهراب تلاش می‌کند او را با دنیای بیرون از اتاق پیوند بدهد.
برخلاف فیلم‌های "تنهایی باد" و "خاموشی دریا" که بخش عمده‌ای از سکانس‌هایشان در فضاهای خارجی می‌گذشت بخش قابل توجهی از این فیلم در شهر و در اتاقی ساده و تارکی می‌گذرد، دوربین فیلمساز برای روایت درد و رنج آدم‌های فیلم و تنهایی شخصیت‌ها کمتر از چهارچوب خانه بیرون می‌رود، دوربین در نماهای خارجی هم معمولا ثابت است و کمتر تحرک دارد، این فضاسازی کمک کرده ریتم یکنواخت و فضای سرد و بیروحی که کارگردان در نظر داشته و نشان دهنده زندگی همراه با ملال شخصیت‌ها است، شکل بگیرد.
وجه تشابه این سه‌گانه تصویر تلخی است که از تنهایی‌های انسان معاصر ارائه می‌دهند، انسان آرمانخواهی که در اطرافش جز سردی و سکون نمی‌بیند و چاره‌ای جز پذیرفتن تنهایی ندارد، جالب است که تلاش‌های عاشقانه سهراب برای رهایی ارغوان نتیجه نمی‌دهد و دختر جوان ترجیح می‌دهد برای رها شدن از رنج‌هایش زندگی در دنیایی دیگر را ادامه دهد.
* بازیگران
وحید موسائیان در فیلم‌هایش ترجیح می‌دهد از بازیگر غیرحرفه‌ای یا کمتر شناخته شده استفاده کند، در "خانه روشن" نقش‌های اصلی را لیلا زارع و کاوه کاویان بازی می‌کنند که چهار سال قبل چهره‌هایی کمتر شناخته شده بوده‌اند، زارع که پیش از این فیلم برای بازی در فیلم سینمایی "ما همه خوبیم" به کارگردانی بیژن میرباقری سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را دریافت کرده بود در دوین تجربه بازیگری‌اش حضوری قابل قبول در این فیلم دارد.
نقش او در این فیلم دشواری‌های خاصی داشته، محدود بودن حرکت‌ها، دیده نشده چهره بازیگر و اتکا بر صدا در بازی از ویژگی‌های بازی زارع است. او به خوبی توانسته این آزمون را پشت سربگذارد. در دو سوم از فیلم چهره زارع در تاریکی اتاق مخفی است و او به عنوان بازیگر امکان استفاده از میمیکش را نداشته و در بازی به صدا متکی بوده است.
محدودیت در حرکت هم بازی زارع را تحت تاثیر قرار نداده و او توانسته بر مخاطب فیلم تاثیر بگذارد، گزینه اول بازی در این نقش گلشیفته فراهانی بوده که به دلیل همزمان شدن تولید این فیلم و "به نام پدر" ابراهیم حاتمی‌کیا نتوانست در "خانه روشن" مقابل دوربین برود.
اما فیلم یک نابازیگر پیرمرد دارد که در یکی از سکانس‌ها مقابل دوربین رفته و شیرینی و طنز خاصی به فیلم داده است، تصویری که پیرمرد از دنیای اطراف سهراب و ارغوان می‌سازد و حرف‌هایی که به آنها می‌زند تصویری از باورهایی است که یک نسل قبل به زندگی، عشق و خوشبختی داشته‌اند. باورهایی که نسل امروز از آنها فاصله دارد یا حقیقت آن را باور نمی‌کند.
* اکران پس از چهار سال
"خانه روشن" پس از چهار سال ناگهان روی پرده رفته، در شرایطی که یکی دیگر از فیلم‌های موسائیان "سرزمین گمشده" که مستندی تحسین شده با موضوعی جذاب و متفاوت است، هم در گروه اکران فرهنگی به نمایش عمومی درآمده است. فیلم داستانی درباره روابط انسانی دارد که کهنه نمی‌شود، اما شاید فیلم در مقابل آثار سینمای عامه پسند که قرار است بخش عظیمی از مخاطبان این سینما را سرگرم کند نتواند مخاطب انبوه داشته باشد.
فیلمنامه "خانه روشن" را مهران کاشانی فیلمنامه نویس فیلم‌های "به همین سادگی" و "آواز گنجشک‌ها" نوشته که در سینمای فرهنگی چهره‌ای شناخته شده است. فیلم برای علاقمندان سینمای فرهنگی می‌تواند دوست داشتنی باشد، هر چند تلخ و تراژیک است، اما به دلیل تصویری که از جامعه امروز و دغدغه‌های آدم‌هایش می‌دهد نسبت به دیگر فیلم‌های موسائیان قدرت بیشتری برای جذب مخاطب دارد.
نظر شما