چهارمین همایش ملی حفاظت از مراتع در کرج برگزار شد

به گزارش خبرنگار مهر در کرج، رئیس انجمن مرتعداری ایران ظهر سه شنبه در این همایش اظهار داشت: کانون علمی متخصصین مرتع و مرتعداری در سال 79 توسط عده ای از اساتید، صاحب نظران، متخصصین و کارشناسان مرتع کشور با هدف ارتقا دانش مرتع و رشته های وابسته به منظور پشتیبانی از فعالیتهای علمی، تحقیقاتی و اجرایی، نهادها و افراد دست اندرکار پایه گذاری شد.

حسین ارزانی با اشاره به برگزاری همایشهای مختلف توسط این انجمن در استانهای مختلف کشور افزود: برگزاری همایش علمی امکان گردآوری آخرین دستاوردهای متخصصین را فراهم و تبادل نظرهای علمی را میسر می کند.

این مسئول خاطرنشان کرد: تمامی کارشناسان باید راهکارهایی ارائه دهند تا مراتع ایران در آینده وضعیتی بهتر از گذشته داشته باشد.

ارزانی بیان داشت: استفاده از تجارب گذشته و برنامه ریزی صحیح برای آینده نیاز به جمع بندی صحیح از تجارب گذشتگان و ارزیابی منطقی از وضعیت پیشرو دارد، امید است که دستاوردهای این همایش بتواند برای تمام کارشناسان مفید واقع شود.

دبیر این همایش عنوان کرد: در مجموع 475 خلاصه مقاله از سراسر کشور به دبیرخانه این همایش ارسال که پس از داوری اولیه 382 مقاله منطبق بر محورهای اصلی همایش توسط کمیته علمی و داوران انتخاب شد.

وی ادامه داد: در این راستا 52 مقاله به صورت شفاهی و 332 مقاله به صورت پوستری مورد پذیرش قرار گرفت.

این مسئول یادآور شد: پشتیبانی سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران و قطب علمی مدیریت پایدار حوزه های آبخیز زمینه های لازم را برای برگزاری این همایش فراهم کردند.

رئیس انجمن مرتعداری ایران متذکر شد: در حال حاضر با توجه به توان کارشناسی و مدیریتی، مطالعات و تحقیقات انجام شده و گسترش آموزش تا سطح دگتری امکان برنامه ریزی برای حل مشکل مراتع فراهم شده است.

ارزانی گفت: رسیدن به تعادل دام و مرتع برای اعماب هرگونه مدیریت علمی و فعالیت اصولی الزامی و تعادل دام و مرتع تنها در واحدهای بهره برداری اقتصادی امکان پذیر است.

وی بیان داشت: همچنین بهره برداری چند منظوره می تواند به اقتصادی شدن واحدهای بهره برداری کمک کند و به منظور می رسد برخی از دستورالعملها به ویژه در خصوص محاسبه ظرفیت چرا و روشهای مرتعداری نیاز به تجدید نظر دارند.

این مسئول اعلام کرد: به وجود آوردن یک سیستم پایش ملی می تواند اطلاعات لازم را در خصوص روند و علت تغییرات برای مدیران و بهره برداران و شرایط لازم برای پژوهشهای کاربردی و بنیادی فراهم کند.