هوشنگ مرادي كر ماني : براي تهيه كتاب، چوپاني و بار نمك كاميون را خالي كردم

به گزار ش خبر نگار ادبي مهر در اين نشست كه با حضور نوجوانان نويسنده و علاقه مندان به داستان برگزار شد هوشنگ مرادي كرماني خالق داستان " قصه هاي مجيد " به سوالات نوجوانان درمورد  زندگي خود و داستان نويسي پاسخ داد .

وي  در پاسخ به اين سوال كه بعد از نوشتن داستان با شخصيتهاي  داستاني كه در ذهن داريد چه مي كنيد گفت : بعضي از اين شخصيتها با من مي مانند . من موضوعي را كه پيدا مي كنم سريع نمي نويسم . موضوع مانند گندمي است كه در زمين كاشته مي شود و بايد به  آن رسيدگي كرد تا رشد كند . من مدتها با يك موضوع زندگي مي كنم و در هر حالي كه باشم به آن فكر مي كنم و آن را پرورش مي دهم تا كامل شود . بعداز خلق آن به صورت داستان، بعضي از اين شخصيتها  تا مدتها با من هستند تا شخصيت ديگري جايگزين آن شود .
وي در مود تعداد باز نويسي اثري كه مي نويسد اظهار كرد : من آثار ي را كه مي نويسم گاهي 15 بار باز نويسي مي كنم اما سعي مي كنم آن حس اوليه را كه در داستان وجود دارد  حفظ شود .  
كرماني در پاسخ به  اين پرسش كه چگونه فاصله سني بين  خود و نوجوانان را درهنگام خلق داستانهايتان پرمي كنيد گفت : من شايد بزرگ نشده ام . شايد از نظر سني بزرگ شده ام اما از نظر احساس و كارها يم  كودك هستم . من اصلا" تلاش نمي كنم كه مانند يك نويسنده ي بزرگسال ابتدا حالات و رفتار بزرگي خود را فراموش كنم بعد حس كودكانه بگيرم و شروع به نوشتن  داستان براي نوجوانان كنم .
 

اين نويسنده در مورد داستانهاي مورد علاقه خود و كتابهايي كه مي خواند اظهار كرد : بيشتر داستانهاي معمولي و عاطفي مي خوانم . من خيلي زياد داستان مي خوانم . در كودكي  براي بدست آوردن كتاب خيلي زحمت مي كشيدم . گاهي در نانوايي كار مي كردم  و گاهي در روستا چوپاني مي كردم تا با دستمزدم  بتوانم كتاب كرايه كنم و بخوانم . من ديوانه كتاب خواند ن بودم گاهي كتابهايي را كه كرايه مي كردم با تمام خستگي كار، شب تا صبح بيدار مي ماندم تا بخوانمشان . يكبار در كودكي براي آنكه بتوانم كتاب بخرم به خاطر 5 تومان بار نمك يك كاميون را خالي كردم و زماني كه كتاب را خريدم چون دستهايم زخم شده بود  كتاب را با زبان ورق زدم و خواندم .
وي در مورد تاثير استعداد در نويسندگي گفت : در كتاب خواندن و نوشتن 90 درصد تلاش و همت است و تنها 10 درصد به خلاقيت و استعداد مربوط مي شود . نويسنده بايد خوب ببيند تا بتواند خوب بنويسد . نزديك 40 سال است كه مي نويسم و تنها 12 كتاب منتشر كرده ام . به راحتي كتاب چاپ نمي كنم مگر خوب باشد ، به همين دليل نتيجه گرفته ام  و بسياري از كتابهاي من به زبانهاي خارجي ترجمه شده  و جوايز متفاوتي نيز گرفته اند . آنچه كه من در مورد سختيهاي زندگي خود براي نويسنده شدن مي گويم اگر باعث شود 2 نفر از شما ازسختيهاي نويسندگي دلسرد نشود و به نوشتن ادامه دهد اين براي من يك موفقيت است .
نويسنده كتاب "تنور "  در مورد دليل نوشتن سختيهاي زندگي به صورت طنز گفت :  چون كسي حرفهاي تلخ مرا گوش نمي داد  . سعي كردم حرفهايم را با طنز بگويم . من در كتابهايم شاد حرف نمي زنم بلكه دردهايم را بصورت طنز مي گويم .

وي در پاسخ به اين پرسش كه  چگونه بچه ها در كشورهاي خارجي باشخصيتهاي داستانهاي شما كه ايراني هستند  ارتباط برقرار مي كنند اظهار كرد : اين سوال را در كشور" اتريش " نيز از من پرسيدند، كه داستان " خمره " در كوير اتفاق افتاده و در اتريش كوير نيست چگونه بچه ها با آن ارتباط برقراركردند و من گفتم؛ به خاطر حس مشترك . مسئله در داستان خمره تشنگي و آب است نه خمره ، به همين دليل وقتي حس مشترك باشد فرق نمي كند كه داستان در كجا اتفاق افتاده است .
كرماني درباره نحوه شخصيت پردازي در داستانهايش گفت : من قبل از نوشتن تحقيق زيادي در مورد آنچه كه مي خواهم بنويسم انجام مي دهم . مثلا" براي نوشتن مرباي شيرين به كارخانه مربا سازي رفتم و با مهندسان گفت و گو كردم تا در مورد شيشه مربا و مربا اطلاعات كافي بدست آورم و بتوانم احساس خود را به خوبي انتقال دهم . براي پرورش شخصيت بايد به آن نزديك شد و كارهايي را كه انجام مي دهد به خوبي احساس كرد من براي نشان دادن يك كودك كه در داستان تمبك مي زند خودم تمرين تمبك زدن  كردم تا بتوانم احساسم را انتقال دهم .
 درادامه اين برنامه نوجوانان نويسنده به خواندن آثار داستاني خود پرداختند .