به گزارش خبرنگار مهر، متناسب نبودن افزایش دانشجویان دانشگاه پیام نور با امکانات این دانشگاه از جمله مواردی بود که رئیس سابق دانشگاه پیام نور در اولین روزهای مدیریتش بر آن صحه گذاشت و در حالی که در ساختمان مرکزی دانشگاه پیام نور در جمع خبرنگارانی که وضعیت فضای فیزیکی بسیاری از واحدهای دانشگاه پیام نور را متناسب با ظرفیت دانشجویی پذیرش شده آن نمی دانستند این وضعیت را ناظر بر حرکت پر شتاب توسعه جمعیت دانشجویی و تعداد واحدها و مراکز این دانشگاه دانست.
هر چند تا کنون بیشتر این عدم تناسب ها متوجه واحدهای شهرستانی دانشگاه پیام نور شده بود اما امروز مرکز تهران دانشگاه پیام نور در حالی متناسب نبودن جمعیت دانشجویی و فضای فیزیکی این دانشگاه را به معرض نمایش گذاشت که تراکم جمعیت دانشجویی حاضر در یکی از کلاسها، کلاس درس دانشجویان حقوق را تا راهرو کشانده بود. یعنی تعدادی از دانشجویان در راهرو و بیرون از کلاس بر روی صندلی نشسته بودند و در کلاس درس شرکت کرده بودند.
انبوه صندلی ها جلوی در کلاس که تا انتهای راهرو نیز چیده شده بود اجازه نمی داد که بتوان به در ورودی کلاس نزدیک شد و نگاهی هم به داخل کلاس انداخت. گویا نشستن بر روی صندلی های داخل کلاس برای دانشجویان درس مدنی 3 رشته حقوق شبیه یک توفیق بود زیرا وقتی به دلیل کمبود فضای فیزیکی کلاس مجبور به راهرو نشینی می شوند صدایی از استاد دریافت نمی کنند. برخی هم نه صدایی از استاد دارند و نه تصویری.
دانشجویانی که جلوی در ورودی کلاس نشسته اند کمک می کنند تا بتوانم فضای درون کلاس را مشاهده کنم. شاید اگر خواننده این گزارش هم آنجا بود گواهی می داد که تا کنون این همه جمعیت را یکجا کنار هم و در آن فضای محدود ندیده است. بیش از 200 دانشجوی مدنی 3 دانشگاه پیام نور داخل کلاس نشسته بودند و راهرو نیز سهم جمعیتی حدود 50 دانشجوی مدنی 3 شده بود. تعدادی دانشجو نیز صندلی هایشان را بر روی سکوی اول کلاس گذاشته بودند. دانشجویی نیز پشت میز استاد ایستاده بود. شاید دیگر فضایی در داخل کلاس نبود که دانشجویان از آن استفاده نکرده باشند.
یکی از دانشجویان راهرونشین در گفتگو با خبرنگار مهر درباره علت برگزاری اینچنینی و فشردگی جمعیتی این کلاس گفت: در اصل باید دو کلاس یکی از ساعت 8 تا 10 و دیگری از ساعت 10 تا 12 برگزار شود اما دو کلاس را یکی و با هم ادغام کرده اند.
مسئولان دانشگاه گوش شنوا ندارند
دانشجوی دیگری به مهر گفت: هر هفته این مشکل از راههای مختلف به مسئولان مرتبط در مرکز تهران دانشگاه پیام نور منتقل می شود اما مشکل پس از گذشت سه جلسه همچنان باقی است و مسئولان دانشگاه گوش شنوایی ندارند یا اصلا برایشان دانشجو مهم نیست.
این دانشجوی راهرونشین که به زحمت صدای استاد را در همهمه راهروی طبقه سوم مرکز تهران می شنود مشخص کرد که یک مشکل از جنس شنوایی آن هم از سوی مسئولان باعث شده است تا آنها نتوانند از یک کلاس استاندارد بهره مند شوند.
نمی خواهید درس را حذف کنید
این دانشجو اظهار کرد: امروز وقتی استاد به کلاس آمد و با اعتراض حاضران در کلاس به دلیل عدم تناسب ظرفیت فیزیکی کلاس با جمعیت دانشجویی آن مواجه شد، دانشجویان را به حذف این درس راهنمایی کرده است.
دانشجوی دانشگاه پیام نور گفت: یک وکیل وقتی می خواهد از موکلش دفاع کند حیاتی است که درس مدنی 3 را مسلط باشد اما می بینید که ...
دانشجویان چیز زیادی از مسئولان دانشگاه پیام نور نمی خواستند. یک فضای فیزیکی متناسب می خواستند تا بتوانند صدای استاد را بشنوند. می خواستند که صحبت ها و انتظاراتشان شنیده شود، همین.
به نظر می رسد دانشگاه پیام نور که می خواهد بزرگترین دانشگاه مجازی باشد باید راهی دیگر برای مجازی شدن را در پیش بگیرد. تدریس حضوری به دانشجویانی که نه استاد را می بیننند و نه صدای استاد را می شنوند نباید تعریف دانشجوی مجازی برای مسئولان این دانشگاه باشد.
افزایش جمعیت دانشجویی مطابق سند چشم انداز تنها با افزایش زیرساختها می تواند منجر به توسعه آموزش عالی با کیفیت شود. وضعیت موجود که امروز در دانشگاه پیام نور تهران دیده شد که شاید در بسیاری از واحدهای این دانشگاه و سایر دانشگاهها نیز امری عادی باشد نشان می دهد جمعیت دانشجویی کشور که آمار آن را به عنوان یک افتخار بیان می کنیم متناسب با زیرساختها نبوده است. البته نگارنده امیدوار است اینگونه نبوده و مورد امروز یک مورد اتفاقی باشد.
(عکسهای مربوط به گزارش در گزارش تصویری خبرگزاری مهر به شماره 977911 قابل مشاهده است)
نظر شما