دکتر قاسم پور حسن در گفتگو با خبرنگار مهر یکی از مشکلات فعالیتهای قرآنی را پراکندگی بدون قاعده و بدون انسجام مراکز قرآنی دانست و اظهار داشت : بیشتر طراحیها و برنامه ریزیهای این مراکز هم‌پوشانی داشته و تکراری هستند .
وی افزود : آشکارترین ضعف در این حوزه عدم وجود مرکزی واحد برای طراحی و برنامه ریزی مشترک و همسان است و هم برای ارتباط دادن این مراکزی است که فعالیتهای مختلف دارند .
فعالیتهای قرآنی فاقد تدبیر جامع هستند
پورحسن درباره موازیکاریهای که به فعالیتهای قرآنی لطمه وارد می کند گفت : تدبیر جامعی در فعالیتهای قرآنی نداریم یک تدبیر جامع طبیعتاً یک شورای مرکزی می خواهد که اتاق فکر واحد و برنامه ریزی واحدی داشته باشد و همه مراکز را به هم ربط دهد . به طور عمده ما به مسائل مربوط به تلاوت و حفظ قرآن می پردازیم و کمتر به مباحثی که در باب فهم ، تفسیر و تعقل است روی می آوریم که این مهمترین ضعف محتوایی است، این ضعف ناشی از اشکالات ساختاری است یعنی یک بخش از قرآن که مربوط به تلاوت ، قرائت و حفظ قرآن است در جامعه ما نیرومند می شود .
توجه به محتوای قرآن بسیار کمرنگ است
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی یادآور شد: در فعالیتهای قرآنی بیشتر به ظاهر قرآن اکتفا می شود در حالیکه محتوای قرآن که دستورالعمل زندگی و آموزه حیات بشری است بسیار کمرنگ مورد توجه قرار می گیرد. این ضعف محتوایی ناشی از ضعف ساختاری است که ما برنامه ریزی درست و منسجم نداریم.
نبود برنامه ریزی درست و منسجم در حوزه قرآن
پور حسن در مورد چگونگی جلب توجه مسئولان گفت : اولین کار این است که برآورد درستی از مراکز، نهادها و مؤسساتی که فعالیت قرآنی می کنند داشته باشیم . اینکه در کدام حوزه ها فعالیت دقیق دارند و یا چه اشکالاتی در کار آنها وجود دارد . براساس آن ما می توانیم در محورهایی که باید سامان بدهیم نظام مند عمل کنیم .
وی تصریح کرد : هر نهادی تصور می کند کارش را درست انجام می دهند در حالیکه ممکن است به مسئله حفظ بیش از تلاوت و به تلاوت بیش از فهم توجه بشود در حالیکه قرآن تمام اینهاست و به ویژه مسئله فهم در اولویت اصلی است بنابراین عمده ترین راهکار این است که برآورد و ارزیابی درستی از فعالیتها داشته باشیم بر اساس آن بتوانیم محوربندی کنیم که کدام بخشهای قرآنی در جامعه ما بیشتر به آن نیاز داریم .
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه افزود: چرا به تفسیر و فهم قرآن اینقدر کم توجه می شود ؟ آیا در مراکز علمی ما تفسیرهای قرآنی به نحو جدی به خصوص تفسیر المیزان یا نگاههایی که شهید مطهری در آشنایی با قرآن دارد اعمال می شود ؟ اگر اعمال نمی شود دارای ضعف مشهودی هستیم .
نظر شما