پیکر فرامرز پایور تشییع شد

به گزارش خبرنگار مهر، این مراسم با حضور مردم هنر دوست ،هنرمندان و برخی از مسئولان فرهنگی پیش از ظهر امروز در محوطه باز تالار وحدت برگزار شد.

چراغی دیگر از موسیقی ایران خاموش شد

لحظاتی پس از آغاز مراسم آمبولانس حامل پیکر فرامرز پایور از راه رسید و پیکر این هنرمند فقید بر روی دست های حاضران به داخل محوطه تشیع شد.

سپس سید عباس سجادی به عنوان مجری این برنامه پشت تریبون قرار گرفت و پیامی از استاد حسن کسایی را برای حاضران قرائت کرد. کسایی در این پیام آورده بود: نمی دانم امروز در سوگ از دست دادن هنرمندی بزرگ چون فرامرز پایور باید عزادار باشیم یا به خاطر فقیر تر شدن موسیقی کشورمان. با رفتن فرامرز پایور چراغ دیگری از موسیقی کشورمان خاموش شد.

کسایی در بخش دیگری از این پیام آورده بود: ولی چه کسی بخواهد و چه کسی نخواهد، موسیقی همچنان خواهد ماند و این بر عهده جوانان خواهد بود تا چراغ موسیقی کشورمان را روشن نگه دارند.

بی تو بسر نمی شود

پس از قرائت این پیام، عبدالوهاب شهیدی برای دقایقی پشت تریبون قرار گرفت و ضمن ابراز تاسف از درگذشت استاد پایور گفت: فرامرز پایور متعلق به همه مردم ایران بود و من این ضایعه را به همه مردم ایران تسلیت می گویم. داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی شود/ بی همگان بسر شود بی تو بسر نمی شود.

محمدسریر مدیرعامل خانه موسیقی نیز با دعوت مجری برنامه به عنوان سخنران بعدی مراسم به روی سن رفت و گفت: امسال سال بسیار بدی برای جامعه هنری ما بود و ما هنرمندان برجسته ای را از دست دادیم. پایور دو مرتبه ما را دچار تاسف کرد؛ نخستین بار زمانی بود که بر اثر کسالتی که برایش پیش آمد جامعه ما از ادامه فعالیت های هنری این مرد بزرگ محروم شد و دومین بار نیز امروز است که داغدار اوییم.

وی در ادامه افزود: امروز من در مورد توانایی های استاد پایور صحبت نمی کنم چرا که همه اساتید حاضر از آن آگاه هستند؛ اما باید این نکته را عنوان کنم که پایور با ورودش به موسیقی ما تحولی شگرف را در آموزش سنتور و همچنین در ارکستر نوازی به وجود آورد.

مدیر عامل خانه موسیقی همچنین تصریح کرد: وقتی به این فکر می کنم که چه چیزی باعث ماندگاری استاد پایور در ذهن همگان شده به این نتیجه می رسم که شخصیت و جامعیت هنری او باعث چنین چیزی شده است. انضباط و تعهدی که همراه با صداقت در توانایی های یک موسیقیدان عجین شود چنین شخصیتی را از او به وجود می آورد. در نسل جدید موسیقی نیز ما باید سعی کنیم شخصیت های بزرگی بسازیم؛ از نظر فنی جوان های خوبی داریم اما آموزش بزرگ پایور شخصیت سازی او بوده است.

سریر همچنین گفت: فرهاد فخرالدینی در مسافرت به سر می برد و امروز صبح تماس گرفت و خواست تا پیام تسلیت او را به جامعه هنری ابراز کنم. استاد شجریان نیز از اینکه در ایران نیست تا در این مراسم شرکت کند ابراز تاسف کرد و درگذشت استاد پایور را به همه مردم ایران و هنرمندان تسلیت گفت. من نیز به نمایندگی از خانه موسیقی این ضایعه را به مردم هنردوست کشورمان تسلیت می گویم.

پایور سنتور نوازی را ارتقاء داد

در ادامه برنامه هوشنگ ظریف نیز پشت تریبون قرار گرفت و گفت: سابقه آشنایی من با استاد پایور به سال های 33- 34 باز می گردد. در آن زمان سنتور نوازان بسیاری وجود داشتند که هر کدام از جایگاه ویژه ای برخوردار بودند. اما پایور در میان همه آنها کسی بود که توانست شیوه سنتور نوازی را ارتقاء دهد.

وی همچنین با ذکر خاطره ای از فرامرز پایور افزود: در همان سال ها یک بار پایور یکی از قطعات وزیری را با سنتور برایمان اجرا کرد و همه ما را شگفت زده کرد چرا که ما فکر نمی کردیم بشود این قطعات را علاوه بر تار بشود با سنتور نیز اجرا کرد؛ این نشان از توانایی و نوبوغ و دقت او داشت.

ظریف تصریح کرد: در گروه پایور همه اعضاء گروه همدیگر را قبول داشتند و به یکدیگر احترام می گذاشتند و این همان چیزی است که می بایست گروه های جوان از آن درس بگیرند و یکدیگر را دوست داشته باشند.

حق بزرگ پایور بر نسل جوان موسیقی ایران

محمد اسماعیلی از همکاران سابق پایور نیز به عنوان سخنران بعدی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: همه درباره ویژگی های هنری استاد پایور صحبت کردند؛ اما این حقیر می خواهد از داغی بگوید که فرامرز پایور با رفتنش بر دل ما گذاشت.

اسماعیلی در ادامه برنامه قطعه آوازی را با این شعر" ای ساربان آهسته ران که آرام جانم می رود" اجرا کرد. وی همچنین گفت: من به مدت 40 سال با پایور همکاری داشتم و این از افتخارات من محسوب می شود. من دو معلم داشتم که بسیار بر زندگی من تاثیر گذاشتند یکی از آنها حسین تهرانی بود و دیگری فرامرز پایور که علاوه بر موسیقی به من درس زندگی نیز دادند.

این تنبک نواز همچنین تصریح کرد: پایور همواره بر ادب پیشه کردن در مقابل بزرگان تاکید داشت و می گفت ادب بهتر از گنج قارون است؛ همیشه هم این نکته را به کسانی که با او کار می کردند گوشزد می کرد.

وی در ادامه تصریح کرد: پایور حق بسیار بزرگی بر گردن جوان های امروز دارد. من یادم می آید وقتی شب ها در تلویزیون برنامه اجرا می کردم روزها برخی از مردم مرا با اکراه با انگشت به یکدیگر نشان می دادند. پایور این دید را نسبت به اهالی موسیقی تغییر داد و از این رو پایور حق بزرگی بر جوانان نسل امروز موسیقی کشورمان داشته و دارد که به راحتی و با افتخار کار می کنند.

پایور معیار سنتور نوازی ایران بوده و هست 

ارفع اطرایی نیز به عنوان یکی دیگر از همکاران فرامرز پایور به ذکر خاطراتی از سابق همکار خود با این هنرمند فقید پرداخت و گفت: استاد پایور در بسیاری از سخنرانی های خود با این شعر"هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق" سخن آغاز می کرد و این را باید درباره خود او امروز به کار برد. استاد پایور بانی جریان مهمی در موسیقی ایران بود که امروز به طور مستقیم و غیر مستقیم همه اهالی موسیقی متاثر از آن هستند. در سنتور نوازی نیز در یک کلام پایور معیار امروز سنتور نوازی ایران بوده و هست.

سعید ثابت نیز به عنوان آخرین سخنرانی در جمع حاضران گفت: روزی خدمت استاد پایور بودم و ایشان خاطره ای از همکاری استاد صبا و حبیب سماعی نقل می کرد. در طول صحبت هایش همواره از صبا با عنوان استاد صبا نام می برد و صورتش سرخ می شد و این نشان از آن داشت که برای استاد بزرگی چون او استادهایش همواره و در هر جایگاهی استاد هستند و احترام فوق العاده ای برایشان قائل بود.

در پایان مراسم نیز حاضران پیکر فرامرز پایور را تا درب اصلی تالار وحدت تشیع کردند تا از آنجا راهی قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) شود.

در این مراسم چهره هایی چون،حسن علیزاده،داود گنجه ای، کیهان کلهر،عبدالوهاب شهیدی، نصرالله ناصح پور،حمیدرضا نئربخش،هنگامه اخوان،هوشنگ ظریف، شهرام ناظری، حسن ناهید، هوشنگ کامکار، محمد سریر، کامبیز گنجه ای، علی رستمیان، افلیا پرتو ،قاسم رفعتی و بسیاری دیگر از اهالی هنر حضور داشتند.