حرکت کاروان اسیران کربلا به سمت کوفه در روز یازدهم محرم سال 61 هجری، یعنی فردای عاشورای حسینی ثبت شده است.
عمر سعد کاروان اسرای اهل بیت را به سمت کوفه حرکت داد. کاروان 12 محرم سال 61 هجری به کوفه رسیدند.
پس از شهادت اباعبدالله الحسین(ع) و ارسال سر مقدس آن حضرت در عصر عاشورا به کوفه، عمر بن سعد در روز یازدهم محرم دستور داد سرهای سایر شهیدان را شستشو داده و در میان سرکردگان سپاه خویش تقسیم کنند تا آنان، سرها را به نزد عبیدالله برده و پاداش بگیرند.
همچنین وی دستور داد کشته های خود را گردآورده، بر آنان نماز خوانده و سپس دفن کنند.
ولی در نهایت قساوت، پیکرهای بی سر شهیدان را در آن بیابان رها کرد.
سپس دستور داد زنان، کودکان و بازماندگان واقعه عاشورا را اسیر و به همراه خود به کوفه ببرند. هنگام خروج آنان از سرزمین کربلا، به خواسته اسیران و یا به دستور عمر بن سعد جهت تازه کردن داغ اسیران و عزیز از دست دادگان، آنان را از کنار پیکرهای شهیدان عبور دادند.
لحظه وداع بازماندگان با بدنهای بی سر شهیدان، محشری بود و دل هر سنگی را آب می کرد. در همین روز آنان را وارد شهر بزرگ کوفه کرده و جمعیت بسیاری به دیدن اسیران آمدند، که برخی اظهار خوشحالی و شادمانی کرده و برخی دیگر در مظلومیت اهل بیت(ع) و در عزای سید شهیدان، می گریستند و ضجه می کشیدند.
عبیدالله بن زیاد در قصر دارالاماره کوفه، بار عام داد و تعداد زیادی از اشراف و أعیان و هواداران بنی امیه در آن گرد هم آمده و سپس سرهای پاک شهیدان کربلا و اسیران و بازماندگان را بر مجلس عبیدالله وارد کردند.
---------------------------------------
الارشاد (شیخ مفید)، ص 470
الفتوح (ابن اعثم کوفی)، ص 913
منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج1، ص 407
نظر شما