به گزارش خبرگزاری مهر، آخرین رکورد سرعت دویدن انسان در بالاترین حد 45 کیلومتر بر ساعت به ثبت رسیده است اما دانشمندان اعلام کرده اند محدودیتهای بیولوژیکی سرعت دویدن انسان به صورت تئوری می تواند تا 56 تا 64 کیلومتر بر ساعت کاهش پیدا کند. به بیانی دیگر رشته های ماهیچه های انسان قادرند بسیار سریعتر از آنچه تصور می رفت حرکت کرده و از خودروی سواری خود جلو بزنند.
این یافته پیچیدگی جدیدی را در رابطه با نظریه قدیمی که سرعت یک دونده را با نیرویی که از سوی فرد بر زمین اعمال می شد برابر می دانست به وجود می آورد.
مطالعات پیشین نشان داده بود قهرمانان دو سرعت قادرند با یک پای خود نیرویی برابر هزار پوند را طی هر یک از گامهای سرعت خود به زمین وارد آورند و بر همین اساس محققان باور داشتند انسان به سادگی قادر به عبور از حد این میزان از انرژی نیست.
طی مطالعات جدید آزمایشهایی بر روی دوندگان انجام شد که در آن دوندگان بر روی حداکثر سرعت ترد میل با یک پا به سمت عقب و جلو می پریدند. پرش بر روی یک پا نیرویی 30 درصد بیش از نیروی طبیعی که هنگام دویدن به زمین وارد می شود به وجود می آورد. در عین حال ماهیچه های فعال در این موقعیت 1.5 تا 2 برابر زمان عادی قادر به تولید انرژی هستند.
محققان همچنین دریافتند محدودیتهای حساس بیولوژیکی به سرعت وارد آوردن نیرو به زمین توسط دوندگان بستگی دارد و تماس پای دوندگان مشهور با سطح زمین مدت زمانی کمتر از یک دهم ثانیه است.
بر اساس گزارش لایو ساینس، اندامهای بیونیکی و اسکلتهای روباتیک می توانند راهی را برای غلبه انسان بر محدودیت بیولوژیکی فراهم آورند اما دوندگان معمولی می توانند بخشی از این محدودیتها را با استفاده از کفشهای ویژه و حرفه ای از بین ببرند.
نظر شما