به گزارش خبرگزاری مهر، پیمان سرداری نیا محقق ایرانی دانشگاه آنتورپ با استفاده از دسته بندی الگوهای رشد تومورهای سرطانی که طی کنفرانسی درباره منشا مولکولی سرطان ریه در ماه گذشته به سه دسته رشدی ویرانگر، حفره دار و برجسته دسته بندی شده بودند موفق به تعیین میزان شانس نجات بیماران و شناسایی میزان تاثیرگذاری درمانهای ویژه هر بیمار مبتلا به سرطان ریه شد.
در الگوی ویرانگر تومورها برای رشد میکرومحیطی ویژه و مخصوص به خود را به وجود می آورند. در مدل حفره دار تومورها از میکرومحیط ریه برای رشد خود استفاده کرده و در مدل برجسته نسوج طبیعی ریه در حضور میکرو محیطی جدید حفظ می شوند. سرداری نیا به همراه گروهی دیگر از دانشمندان این مدلها را به منظور بررسی وجود توانایی تشخیص زود هنگام بیماری در بیماران مبتلا به سرطان ریه با سلولهای بزرگ مورد مطالعه قرار دادند.
به گفته سرداری نیا کنترل، تشخیص زودهنگام و درمان کنونی سرطان ریه، شیوه ای است که به میزان گسترش بیماری و تومورها وابسته است و متاسفانه میزان پیشرفت شکل گیری تومورها نمی تواند اطلاعات زیادی را در رابطه با احتمال زنده ماندن بیمار یا بیولوژی تومورها در اختیار پزشکان قرار دهد.
وی برای انجام این مطالعه به مدت 50 ماه بر روی 432 بیمار مبتلا به سرطان با سلولهای بزرگ بوده و جراحی بر روی آنها انجام گرفته شده بود تحقیق کرد. بر اساس طرح دسته بندی تومورها 71.1 درصد از این افراد دارای تومورها ویرانگر، 13.9 درصد دارای تومورهای برجسته و 15 درصد دارای تومورهای حفره دار بودند.
نتایج این تحقیقات نشان داد تشخیص زودهنگام بیماری و درصد نجات از بیماری در بیماران دارای تومورهای حفره دار 52 درصد نسبت به دیگر تومورها ضعیفتر است. به گفته سرداری نیا این دسته بندی بیولوژیکی می تواند تفاوتهای موجود در شانس بهبود بیماری را در مرحله ای یکسان از بیماری در مبتلایان به هر سه نوع تومور تعیین کند.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، سرداری نیا افزود" این الگوهای رشد در عین حال می تواند زیرشاخه های بیولوژیکی مجزایی را با توانایی نمایان ساختن تفاوت الگوهای رشد و تاثیر آنها بر روی انواع مختلف شیوه های درمانی ارائه کند که این فرایند می تواند قدمی جدید در مسیر شخصی سازی درمان سرطان برای بیماران مختلف به شمار رود."
نظر شما