به گزارش خبرنگار مهر، نشست نقد و بررسی کتاب "ویتگنشتاین و حکمت" با حضور دکتر مالک حسینی مؤلف کتاب و دکتر محسن جوادی عصر دیروز سه شنبه چهارم اسفند ماه در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.
دکتر محسن جوادی استاد فلسفه دانشگاه قم با اشاره به ارزشمند بودن کتاب "ویتگنشتاین و حکمت" و بدیع بودن این کار، گفت: این کتاب اثری ارزشمند و قابل تأمل است که نیاز است چند بار مطالعه شود. مؤلف این کتاب به حوزه‌ای وارد شده که بدیع است و دیگران به این حوزه وارد نشده‌اند و لذا نگاشتن این اثر شهامت زیاد مؤلف را نشان می‌دهد.
وی افزود: به رغم این موضوع نکات و جهاتی در کتاب است که اگر رعایت می‌شد اصالت اثر را بیشتر می‌کرد. از ویژگی‌های خوب کتاب می‌توان به روانی، وزین و گیرا بودن آن اشاره کرد. ویژگی خوب دیگر کتاب این است که مؤلف سعی نکرده پراکنده نویسی کند و تمرکز خود را بر موضوع کتاب گذارده است.
جوادی گفت: در نقد کتاب می‌توان دو حوزه را برشمرد. یکی حوزه مربوط به شکل کتاب و دیگری محتوای آن. در مورد مسائل شکلی کتاب می‌توان به عدم استفاده نویسنده از منابع انگلیسی زبان اشاره کرد. توجه نویسنده در این کتاب منابع آلمانی بوده است و این در حالی است که در مورد این موضوع منابع انگلیسی خوبی هم وجود دارد. این نکته مهمی در مورد بررسی این موضوع در فلسفه ویتگنشتاین است.
وی افزود: نکته دیگر در مورد این کتاب مربوط به رویکرد حکمی به ویتگنشتاین است که این رویکرد تأمل برانگیز است. در کتاب "حکمت: چند رویکرد به یک مفهوم" اثر مؤلف همین کتاب از توجه به حکمت اسلامی و این نوع نگاه حکمی غفلت شده و در این کتاب نیز این مسئله وجود دارد.
استاد فلسفه دانشگاه قم یادآور شد: با رویکرد حکمت اسلامی مسئله حکیم بودن ویتگنشتاین پیچیده می‌شود. چرا که در حکمت سنتی بحث مهم، دیدن حقیقت است (وجه نظر) است و بعد عمل به حکمت هم البته مورد توجه است. ملاصدار هم به این مسئله توجه داشته است.
وی تأکید کرد: نکته دیگر این است که در نگاه مؤلف، ویتگنشتاینی با "رضا به قضا" را شاهدیم و این شاهدی بر حکمت آمیز بودن او تلقی شده است. این در حالی است که "رضا به قضا" تا حدی در حکمت وجود دارد ولی حدود آن نیز مهم است. یعنی رضا به قضا از یک جنبه می‌تواند حکمی باشد و از جنبه دیگر حکمت آمیز نباشد.
استاد فلسفه دانشگاه قم گفت: در غرب شاهد هستیم که انجمنهای فرهنگی زیادی با عنوان ویتگنشتاین کار می‌کنند و جنبه‌های فرهنگی ویتگنشتاین خیلی گسترده است. به عبارت دیگر نفوذ ویتگنشتاین از حوزه فلسفه فراتر رفته و گسترش تأثیر فرهنگی او شاید بیشتر به خاط جنبه حکمی این فیلسوف باشد.
نظر شما