نوروز رجبی در گفتگو با خبرنگار مهر تاکید کرد: با استفاده از متدهایی که در دیگر نقاط دنیا بر آثار سنگی تاریخی اجر می شود می توان تخت جمشید را نیز از دست گلسنگها نجات داد.
این استاد دانشگاه همچنین با اشاره به اجرای طرح پلکانهای چوبی در محوطه تخت جمشید تصریح کرد: طرح اجرای لایه چوبی بر روی برخی محلهای تردد در تخت جمشید در واقع کار مثبتی است که از فرسایش سنگهای تاریخی بنا محافظت می کند اما بهتر بود این کار با رعایت همه جوانب کار کارشناسی اجرا می شد.
این استاد دانشگاه افزود: با عایق کاری سنگهای بنا از نفوذ آب در آنها و فراهم شدن شرایط برای رشد گیاهان، قارچها و گلسنگها بر روی بدنه بنا جلوگیری می شد، اما با ایجاد لایه چوبی و عدم عایق کاری بعد از گذشت زمان و جمع شدن گرد و خاک در زیر آن شرایط برای رشد گیاهان فراهم شده است.
بر اساس گزارشی که خبرگزاری مهر منتشر کرده ایجاد راه پله و لایه چوبی بر پله های ورودی تخت جمشید و کاخهای صدستون و کاخ آپادانا به عنوان محافظ سنگهای پله های که سه سال و نیم پیش اجرا شده است، با جمع شدن آشغال و خاک و وجود رطوبت بالا در زیر آن هم اکنون به یکی از عوامل آسیب رسانی به این بنا تبدل شده است، چرا که فضای میان این لایه چوبی و سنگهای بنا به دلیل این رطوبت و عدم نظافت و محافظت محل رشد انواع گیاهان و قارچها و در پاره ای مواقع جانوران شده است.
رجبی در ادامه تصریح کرد: سموم مختلفی نیز وجود دارد که با ریختن آنها از رشد گیاهان و قارچها بر روی سنگهای محوطه های باستانی جلوگیری می شود. می توان از این سموم که در بسیاری از بناهای تاریخی و مهم دنیا نیز به کار می رود برای جلوگیری و تشدید این اتفاق در تخت جمشید استفاده کرد.
نظر شما