به گزارش خبرگزاری مهر، مهرداد بذرپاش معاون رییس جمهور و رییس سازمان ملی جوانان امروز در همایش سراسری معاونان پرورشی و تربیتی مناطق و شهرستان های کشور که به مناسبت تاسیس نهاد امور تربیتی برگزار شد، با بیان این مطلب افزود: ما باید از ظرفیت نوجوانان در جامعه به عنوان یک قشر با توانایی پذیرش بالا، بهره‌مند شویم و اصلاح و پرورش را از همین سنین اجرا کنیم چرا که سالهای بعد باید برای اصلاح این امر، متحمل هزینه‌های بسیار بالا وگاهی غیرمؤثر می شویم.
وی با بیان این که باید سیستم امورتربیتی کشوربرای اصلاح اخلاق و تربیت نوجوانان در مدرسه، به سوی محوریت معلم پرورشی در امر تربیت حرکت کند، گفت: برای دستیابی به اصلاح تربیت اصولی باید همه عوامل مدرسه این نقش را بر عهده بگیرند، که در این شرایط رسیدن به این هدف تحقق می یابد و این موضوع که مسوولیت‌پذیری همگانی باید در شکل و محتوا همزمان بروز کند بسیار در نیل به این هدف حائز اهمیت است.
بذرپاش با اشاره به این که معلمان پرورشی باید شروط لازم را برای تربیت نوجوانان داشته باشند، اظهار کرد: ویژگی هایی مانند جوانی و جذابیت رفتاری و اخلاقی در معلمان امور تربیتی و پرورشی ازنکات مهم و تاثیر گذاری محسوب شده، همچنین این گروه از مربیان باید به طور مستمر در همه ابعاد آموزش جدید ببینند تا بتوانند پاسخگوی طیف گسترده‌ای از سوالات دانش‌آموزان باشند.
رئیس سازمان ملی جوانان تاکید کرد: تاکنون ارتباط اولیاء و مربیان که از طریق انجمن اولیاء و مربیان صورت گرفته نگاه پرورشی وآموزشی نداشته است ودر اغلب موارد این انجمن ها با نگاهی محدود و سطحی به مسایل نوجوانان پرداخته اند که بیشترحالت رفع تکلیف برای آنان داشته و فقط محدود به رسیدگی امور جاری مدارس شده است، این امر باعث شده که ما از ظرفیت عظیم این بستر ارتباطی موثر، محروم بمانیم که این امرنیازمند کارشناسی دقیق و فکری اساسی است.
معاون رئیس جمهور با تاکید براین که مربیان پرورشی نقش بسیاربالاتری نسبت به مربیان آموزشی دارند، اذعان کرد: معلمان آموزشی در یک رشته تخصصی ورود می‌کنند ولی مربیان پرورشی باید علاوه بر اطلاعات در حوزه تخصصی مذهبی، فرهنگی وجامعه‌شناسی در مباحث مختلف اطلاعات عمومی و علوم سیاسی روز اطلاعات کافی داشته باشند تا بتواند پاسخگوی نیاز گروه هدف باشند.
بذرپاش گفت: نباید خانواده‌ها را به کوتاهی در تربیت فرزندانشان متهم کنیم و نهادهای تربیتی که کارکردهای مشترکی با خانواده دارند، در امر تربیت فرزندان دخیل هستند. این در حالی است که آموزش‌های خانواده به فرزندان با آموزش مربیان باید در یک راستا قرار گیردکه در غیر این صورت ناهماهنگی بین این دو بخش متاسفانه دربرخی موارد اثر تخریبی دارد.
نظر شما