به گزارش خبرگزاری مهر، ستاره "نمسیس" ستاره ای پنج برابر سیاره مشتری بوده و یکی از مقصران احتمالی انقراض دایناسورها در حدود 65 میلیون سال پیش به شمار می رود زیرا دانشمندان احتمال می دهند نمسیس منشا شهاب سنگی بوده که در آن زمان با زمین برخورد کرده و این جانداران عظیم را از پا در آورده است.
بمباران زمین به واسطه موشکهای یخی ستاره های دنباله دار و شهابسنگ عاملی است که برخی از دانشمندان آن را دلیل اصلی انقراض حیات بر روی زمین می دانند. پیش بینی شده است ستاره نمسیس در فاصله ای برابر 25 هزار برابر فاصله زمین از خورشید یا یک سوم یک سال نوری قرار گرفته باشد.
اخترشناسان معتقدند نمسیس از گروه اجرام کیهانی است که کوتوله های سرخ یا قهوه ای نام دارند، ستاره ای ناتمام که از انرژی کافی برای خورشید بودن برخوردار نیست اما می توان آن را با استفاده از تلسکوپهای ردیاب حرارت مانند تلسکوپ WISE ردیابی کرد. تلسکوپ WISE که سال گذشته به فضا پرتاب شد جستجو در میان کهکشانها را از ماه ژانویه آغار کرده است و انتظار می رود در فاصله ای برابر 25 سال نوری از خورشید بتواند هزار کوتوله قهوه ای را ردیابی کند.
منظومه خورشیدی زمین توسط تعداد زیادی از کره های یخی محاصره شده است که در فاصله دو برابر دورتر از نمسیس قرار داشته و "ابر اوئورت" نام دارند. برخی از این گوی های یخی به عنوان ستاره های دنباله دار به سمت سیاره ها پرتاب شده اند. گوی هایی از یخ، غبار و سنگ و دانشمندان دلیل پدیده پرتاب شدن آنها را به سمت سیاره ها را تاثیر گرانشی ستاره ای مرده می دانند.
بر اساس گزارش تلگراف، یکی از بزرگترین نشانه های وجود ستاره نمسیس سیاره مرموز کوتوله ای به نام "سدنا" است که در مداری 12 هزار ساله در اطراف خورشید ردیابی شده است. دانشمندان این سیاره را جرمی بسیار عجیب می دانند و معتقدند این سیاره نباید در چنین مداری قرار داشته باشد زیرا مدار آن مداری کاملا نامتعارف و غیر عادی است. تنها دلیلی که می تواند سدنا را در چنین مداری قرار داده باشد حضور جرمی بزرگتر است که با وارد آوردن نیرو سیاره را در این مدار قرار داده است.
نظر شما