بهروز غریب پور با اشاره به اینکه مردم ایران زمانی بهترین هدایای را به یکدیگر می دادند به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه امروز مثل گذشته نمی توانیم دوستانمان را خوشحال کنیم و اگر قرار باشد هدیه‌‌ای مناسب و فاخر به اطرافیان بدهیم مسائل مالی اهمیت بیشتری دارد و نمی‌توانیم با هدیه دادن حس خوبی به آنها منتقل کنیم.
اودر ادامه با یادآوری خاطرات کودکی خود افزود: یادم می آید در کردستان مرسوم بود که در عروسی‌ها برای بچه‌ها هدایای ساده ای در نظر می گرفتند که نشان بدهند بزرگترها در هر شرایطی به یادشان هستند. این هدایا برای ما که کم سن و سال بودیم خیلی جالب و دوست داشتنی بود و هر بار به نوعی شگفت‌زده می‌شدیم . مثلا خیلی وقت‌ها تخم مرغ‌های رنگی و قاشق‌های چوبی در شکل‌ها و طرح های مختلف می‌توانست تا مدت‌ها دل‌ما را شاد کند. بیشتر مواقع افراد مسن به بچه‌ها خوردنی های مختلف جایزه می‌دادند و همه این‌ها برای بچه‌ها خاطره‌هایی به یاد ماندنی می‌شد.
کارگردان اپرای مولوی با تاکید بر اینکه امروز هم می توانیم با چنین هدایایی دل دیگران را به دست بیاوریم عنوان کرد: ممکن است شکل هدیه دادن امروز با گذشته کمی فرق کرده باشد اما خیلی وقت‌ها می توانیم قیمت یک بیت شعر با دست خط خودمان را به اندازه گران‌ترین هدایای مادی بالا ببریم و نهایت دوست داشتنمان را این گونه نشان بدهیم. سریال‌های تلویزیون که اغلبشان ضد خانواده‌اند به جای پرداختن به سوژه‌های بیهوده و تکراری می‌توانند با پرداختن به این مسائل سهم بزرگی در بالا بردن فرهنگ مردم داشته باشند.
او در پایان گفت: البته این آموزش‌ها از دوران دبستان باید ارائه شود و اگر از سنین پایین به بچه‌هایمان بگوییم که با گرفتن سی دی موسیقی و کتاب و فیلم هم می‌توانند ممنون دیگران باشند و خوشحال شوند، در جوانی خودشان هم به سمت هدیه‌های مادی نمی‌روند.
نظر شما