به گزارش خبرنگار مهر در اهواز، در حضور پرشور راهیان نور کشور از اقصی نقاط ایران اسلامی، صحنه‌های زمزمه مادران شهیدان در بیابان‌های مرزی خوزستان در کنار مشاهد شهیدان کربلا در ایران وصف‌ناپذیر است.
در بین این زمزمه‌ها، لالایی‌های مادران شهیدان در سرزمین‌های دفاع مقدس، نجوایی از جنس نواهای روزهای بدرقه شهیدان در اعزام بسوی جبهه‌ها دارد.
اکنون که سالها از جنگ گذشته و بسیاری از مادران شهیدان به فرزندان آسمانی خود پیوسته‌اند شیرزنانی که در گذر عمر، چین و چروک پیری بر چهره‌های آنان نشسته است در آغاز بهار و به یاد روزهای بهاری عمرشان، آن زمان که خداوند هدیه‌های آسمانی به آنان اعطا کرد دل را میهمان زمزمه‌های لالایی‌های کودکانه فرزندان شهیدشان می‌کنند و در آرامشی وصف‌ناپذیر سیمای خود را میهمان اشک‌های بهاری می‌کنند.
لالایی‌ها اگرچه بنا به فرهنگ هر منطقه از ایران در کلمات و جملات متفاوت هستند اما همه یک اصالت شیرین و ریشه در آب و خاک این ملت قهرمان دارند.
در زمزمه مادر شهیدی در شملچه که از مازندران میهمان مشهد شهیدش شده بود لالایی، بوی نان محلی گرمی را می‌داد که مادر برای سفره حلال خانواده می‌پخت.
لالایی‌های مادر شهیدی از دیار عشایر ترک قشقایی حال و هوای کوچ را در فراز و فرودها کوهها دارد.
لالایی عزیز مادر برای بانوی با معرفت جنوب تهران با گل لاله گره خورده و شیر حلال مادر روزگار از لبخندهای فرزند شهیدش در کودکی خبر می‌دهد. آنجا که به شقایق می‌رسد به بیان لالایی عمر بهاری فرزندش اشاره می‌کند و راز و نیاز را با ان درمی‌آمیزد.
مادر خمیده یزدی نیز با لالایی خاص خودش به ضیافت کودکی شهیدش در مشاهد شهیدان خوزستان می‌رود او در لالایی خود می‌گوید: شهیدم تو هنوز برای من طفلی هستی که برای بوسیدن گونه‌ات با سلام و صلوات بر روی دستانم بلندت می‌کردم. این ترانه کودکی مادرانه برای مادر شهید اصفهانی همراه با ذکر حسین است تصنیف لالایی برای این مادر لحظه‌های کودکی شهیدش است که در روضه علی اصغر (ع) به خواب کودکانه می‌رفت.
نجواهای آسمانی مادران شهدا در بهار مناطق عملیاتی خوزستان کتاب قطوری از معارف جبهه‌ها برای ساخت نسل‌های آینده ایران اسلامی است.
نظر شما