محسن خان‌جهانی مستندساز در پاسخ به این سئوال که چرا مستندسازان در تلویزیون کمتر به سراغ مضامین اجتماعی برای ساخت مستند می‌روند به خبرنگار مهر گفت: به نظرم تعداد مستندهای اجتماعی زیاد است. در فستیوال‌ها هم مستندهای اجتماعی حضور پررنگ‌تری دارند و بیشترین جوایز را این نوع مستندها کسب می‌کنند. علاوه بر آن جایگاه خوبی هم در جشنواره‌ها پیدا کرده‌اند. در واقع بچه‌های مستندساز در این باره گام‌های خوبی بر داشته‌اند.
وی در ادامه افزود: اما قبول دارم تعداد مستندهای اجتماعی در تلویزیون کم است؛ حتی می‌توان گفت مستند اجتماعی وجود ندارد. اکثر مستندهای تلویزیون به طبیعت و گل و گیاه ختم می‌شود. تلویزیون کمتر سفارش ساخت چنین مستند‌هایی را می‌دهد و در پخش مستندهای اجتماعی محدودیت‌های زیادی وجود دارد.
این مستندساز درباره اینکه چه مسیری را مستندسازان برای تعامل با تلویزیون طی کردند که در هنگام پخش، مستندهای اجتماعی دستخوش تغییرات نشوند، گفت: فیلمسازان اختیاری ندارند، بلکه مدیران ارشد سازمان صدا و سیما باید تصمیم بگیرند. وقتی مستند اجتماعی در تلویزیون روی آنتن می‌رود به حدی ممیزی می‌شود که دیگر فیلمساز فیلم پخش شده را اثر خودش نمی‌داند.
خان جهانی درباره اختصاص یافتن بودجه کم به مستند گفت: متاسفانه بودجه خیلی کم است. من هم تصمیم گرفتم که دیگر مستند نسازم و ترجیح می‌دهم فیلم داستانی کارگردانی کنم. برخی دوستان تصور می‌کنند ساخت مستند کار ساده‌ای است و فقط با یک دوربین تصاویری ضبط می‌شود. در حالی که این طور نیست. گاهی برای ضبط صحنه‌ای باید ماه‌ها انتظار کشید و وقت و انرژی گذاشت.
وی خاطرنشان ساخت: از سوی دیگر بودجه کم روی تحقیق اثر هم تاثیر می‌گذارد. در حالی که تحقیق اساس یک کار مستند است. امیدوارم فعالیت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بیشتر شود و مسئله بودجه در کارهای مستند جا بیفتد.
نظر شما