دکتر ستار طهماسبی انفرادی مخترع این نوع خاص آنتی اکسیدان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به سابقه تولید بیودیزل در دنیا گفت: تولید بیودیزل با استفاده از روغنهای طبیعی از اوایل قرن بیستم در ارتباط با اولین بحران نفتی در سال 1872 به عنوان سوخت خودروها مورد توجه قرار گرفت.
وی با تاکید بر اینکه تولید بیودیزل جزء فناوریهای نوین محسوب نمی شود گفت: آنچه که امروزه به ویژه در تولید بیودیزل مهم است کیفیت بیودیزل، نگهداری و انبار مانی آن است تا هم در صنعت و هم به عنوان سوخت در خودروها قابل استفاده باشد.
مجری طرح با اشاره به تولید بایودیزل در پژوهشگاه مهندسی ژنتیک خاطرنشان کرد: در این پروژه موفق به تولید بیودیزل مقاوم به فساد اکسیداتیو (که در فصول گرم اهمیت بسزایی دارد) برای استفاده در اشل های نیمه صنعتی و صنعتی شدیم. این پروژه در بخش تسهیلات ویژه (core facilities) که اخیرا در پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک راه اندازی شده است اجرایی شد.
طهماسبی از تولید آنتی اکسیدان با منشا گیاهی برای جلوگیری از فساد بیودیزل تولید شده خبر داد و اضافه کرد: از آنجا که بیودیزل ها منشا گیاهی دارند جزء مواد فاسد شدنی محسوب می شوند از این رو با اضافه کردن آنتی اکسیدان ها زمان نگهداری آن افزایش می باید. اما آنتی اکسیدان های متداولی که برای این منظور استفاده می شوند پس از خروج از موتور ماشین در محیط زیست رها شده و آلودگی های زیست محیطی را سبب می شود از این رو با ماهیت بیودیزل به عنوان سوخت سبز منافات دارد.
وی ادامه داد: از این رو با بازیافت ضایعات کشاورزی و کارخانجات صنایع غذائی موفق به استخراج و خالص سازی آنتی اکسیدان طبیعی شدیم که ضمن افزایش ماندگاری بیودیزل فاقد ایجاد اثرات تخریبی زیست محیطی است.
این محقق خاطرنشان کرد: علاوه بر استفاده مستقیم آنتی اکسیدان طبیعی به دست آمده از اختلاط آن با سایر ترکیبات طبیعی (اثر سینرژیستی) موفق شدیم که مقاومت اکسیداتیو را در بیودیزل به میزان 5/3 تا 4 درصد افزایش دهیم.
طهماسبی با بیان این که این پژوهش ثبت اختراع بین المللی شده است، افزود: این پروژه با هزینه کشور ایتالیا اجرا شده است و پایلوت آن در شهر "ونیز" راه اندازی شده است و امید است با حمایت مسئولان، تحقیق در این زمینه هدفمندتر ادامه یابد.
نظر شما